...

รามสูรถูกใจในหินแก้ว   เหาะมาแล้วหยุดชะงักดังปักหมาย

เพ่งพินิจคิดตรวจในลวดลาย   พิรุณพรายสายหล่นไม่สนใจ

มนุษย์น้อยไม่คอยสิ้นเอาหินหนี   โอ้ฤดีจะขอดูก็ไม่ได้

เห็นแว้บแว้บเขาก็แอบเอากลับไป   จะลับขวานกันยังไงล่ะทีนี้

ขวานทื่อทื่อเหน็บต่อไม่รอท่า   เมขลาจงมาเสียที่นี่

ไม่ได้ลับขวานข้าอารมณ์บ่ดี   ขอซักทีตรงกลางหว่างหัวใจ

ควงขวานขวับขวับขยับเขวี้ยง   เปรี้ยงเปรี้ยงครืนครั่นให้หวั่นไหว

สนิมเกาะขวานคลั่งยังพริ้มพราย   ฟ้ากระจายแจ้งชัดด้วยอัสนี

...

ครั้งนึง ผมเคยเอาหินลับมีดบรรดามีออกไปวางไว้กลางแจ้งเพื่อถ่ายรูป ขนไปไม่รู้กี่ก้อนต่อกี่ก้อน แต่ยังไม่ทันได้ถ่ายดี ฝนฟ้ามาเปรี้ยงปร้าง ต้องรีบขนหินเก็บ ซึ่งแต่ละก้อนไม่ใช่เล็กๆ เลยเป็นแรงบันดาลใจให้แต่งกลอนสุภาพได้สี่บทที่ลงไว้ก่อนหน้านี้

.

ทีนี้เรามาว่ากันถึงขวานของรามสูร มันต้องลับไหม หรือคมเป็นนิรันดร์ ?

.

ทุกวันนี้ก็มีมีดที่ทำจากอัลลอยด์หลายตัวหรือวัสดุหลายอย่างที่ให้ค่าความแข็งสูง ค่าความเหนียวหรือค่าการรักษาคม ค่าต่อต้านการสึกหรอสูงมาก ใกล้เคียงคำว่าไม่ต้องลับเข้าไปทุกที หรือมีดเซรามิกที่บอกว่าไม่ต้องลับ คมอยู่ตลอดปีตลอดชาติ เท่าที่ผมเจอมามันก็มีการเสียคมหรือความคมลดลงนะครับ ไอ้ที่ว่าไม่ต้องลับก็คือปาดเฉือนในสิ่งที่ไม่ทำร้ายคมตัดของมีดมากเกินไปนักและมันก็ปาดเฉือนได้นานมาก แต่วันนึงมันก็ลดความคมลงอยู่ดี

.

แต่การใช้มุมมองกระจ้อยร่อยของมนุษย์ไปตัดสินความเป็นไปของเทพหรืออาวุธเทพ อาวุธแห่งเทพศาสตรา ใช้มาตรฐานอันต่ำต้อยของตัวเองไปตัดสินสิ่งที่สูงกว่า ยากนักที่จะเข้าใจหรือตัดสินได้ตามข้อเท็จจริง

.

ถ้ารามสูรท่องไปในฟากฟ้าและควงขวานไล่ตามเมขลาจริง ขว้างขวานออกไปแล้วทำยังไงต่อ เหาะไปเก็บหรือเรียกขวานให้ลอยกลับมาเหมือนขวานสตรอมเบรกเกอร์หรือค้อนโยเนียร์ของเทพเจ้าธอร์ แล้วรามสูรขว้างขวานแม่นหรือไม่แม่น จะแม่นเหมือนอเมริกันเนทีฟขว้างโทมาฮอว์กไหม หรือแม่นเท่าๆมีดบินลี้น้อย แล้วถ้าแม่นจริง ขว้างถูกนางมณีเมขลาแล้วทำยังไง ถ้าขว้างถูกจริงมันไม่เป็นการทำร้ายสตรีด้วยอาวุธหรือ วิสัยของเทพหรือบุรุษผู้กล้าลงมือเยี่ยงนี้ได้อย่างไร

.

เมื่อเทพยังมีการจุติหรือเคลื่อนชีวิตซึ่งเป็นการดับชนิดหนึ่ง ถ้าเจ้าของขวานยังตั้งอยู่บนกฎพระไตรลักษณ์ ไฉนเลยขวานที่ไม่มีจิตไม่มีขันธุ์จะต้านทานความเสื่อมไว้ได้ ขวานของรามสูรต้องทื่อได้และเมื่อมันทื่อได้มันก็ต้องลับได้เช่นกัน ผมในฐานะของช่างตีเหล็กลงความเห็นหรือขออนุญาตให้ขอคิดเห็นว่าขวานของรามสูรต้องทื่อได้และต้องลับได้

.

จุดยืนต่างกันมุมมองย่อมไม่เหมือนกัน สรรพสิ่งล้วนแล้วแต่มีคุณค่าในตัวของมันเอง มีข้อดีที่คนมองเห็นและอาจจะมีข้อด้อยที่มองเห็นได้ในอีกมุมนึงเช่นกัน

มีดดีๆจะคมด้วยตัวของมันเอง แต่มีวันนึงที่มันจะหมดคม หินลับมีดดีๆจะช่วยให้มีดดีๆกลับมาคมได้อีกครั้ง แต่ถ้าคนลับมีดไม่เป็นถึงมีมีดดีและหินดีก็ใช่ว่าจะลับมีดดีๆให้คมดีๆได้ เพราะฉะนั้นนักเล่นมีดที่ดีต้องหัดลับมีดหรือใช้หินลับมีดให้เป็น เข้าใจมีด เข้าใจหินลับมีดและเข้าใจตัวเองว่าจะเอาไอ้ของสองอย่างนี้มาทำอะไร