พอดีผมเป็นนักปฏิบัตธรรมก่อนที่จะศึกษาพระไตรปิฏก จึงขอยก เอาการเริ่มปฏิบัติธรรมขึ้นก่อน ดังนี้ -------------------------------------------- สติปัฏฐาน4 + อิทธิบาท 4 + สัมมัปปธาน 4 + พละ 5 -> อินทรีย

ทุกข์ต้องกำหนดรู้   เป็นอย่างไร?     ตัวทุกข์ก็คือ ขันธ์ 5 นั้นเอง ได้แก่ กาย เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ สรุปย่อคือ ฐานทั้ง 4 (กาย เวทนา จิต ธรรม) ของสติปัฏฐาน 4 นั้นเอง   &nb

สติ นั้นสามารถฝึกให้เจริญขึ้นได้ไปตามลำดับ และการปฏิบัติสติปัฏฐาน 4 (กาย เวทนา จิต ธรรม) สติก็ต้องพัฒนาเจริญไปตามลำดับ     เมื่อมีความเข้าใจคลาดเคลื่อนว่า สติไม่สามารถ ฝึก ปฏิบัติเจริญขึ้นไ

ในโพธิปัฏขิยธรรม37ประการ ใครได้เจริญสติปัฏฐาน4 บริบูรณ์ดี ธรรมะข้ออื่นสัมมัปปทาน4 อิทธิบาท4 อินทรีย์5 พละ5 โพชฌงค์7 มรรค 8 เราไม่ต้องไปคิดถึงเลย สติจะอยู่ที่จิต รู้ธรรมะข้ออื่นๆๆตามมา เพราะสติปัฏฐาน4

ธาตุรู้มีลักษณะเป็นสมาธิ เข้าถึงได้ด้วย 1.การรู้พร้อมทั้งกายใจ รู้สึกตัวพร้อม   2.เพราะมีสมาธิ (ฌาน) ทำให้จิตมีลักษณะรู้คลุมขันธ์5 อันเป็นตัวทุกข์  จิตจึงมีลักษณะเป็นอภิภายตน 

ไม่มรรคสมังคี สร้างภาพนิมิตได้มากมาย เมื่อจิตตั้งมั่นคือมรรคสมังคีตั้งมั่น มรรคสมังคี คือความได้ส่วนของสติ สมาธิ ปัญญา อาการทางขันธ์5เกิดขึ้นมา จะมืตัวสติคอยตามรู้ ตามไล่ดับ แล้วเกิดจิตใหม่ อาการใหม่

      มัคคสมังคีนั้น  ต้องมี สังขารุเปกขาญาณ แล้วต่อด้วย มัคคสมังคี ( อนุโลมญาณ โคตรภูญาณ มรรคญาณ ผลญาณ)     ซึ่งก่อนหน้านั้นต้องเกิด อุทยัพพยญา

ระหว่างการภาวนา  ที่ความว่างข้างหน้า เมื่อเห็นอารมณ์เก่าดับลง จะเห็นจิตภายในผุดซ้อนขึ้นมา ผุดขึ้นมาแล้วกว้างคลุมตัว ขยายออกไปในอากาส จิตดวงนี้เป็นมรรค เป็นผล หรือนิพพานชั่วขณะ  จะเห็นว่าจิตด

ฟัง อ่าน จดเรื่องสติปัฏฐานแล้วก็ฟังสวดมนต์ครับ https://www.youtube.com/watch?v=-EoigDa2m_E