ร้องเพลง(รอ ท้อ)ใจ(สุด ดุจ)เดี่ยวโดด
ไร้คน(โปรดโหด)ร้าย(ยิ่งสิ่ง)ที่เห็น
ไม่มี(รัก พัก)กาย(แอบแทบ)ลำเค็ญ
เหมือนดั่ง(เป็น เช่น)ปาน(ว่า ค่า)ไม่มี
ได้แต่(ทนหม่น)หมอง(ไหม้ใคร)เล่ารู้
ต้องอด(สู สู้)อยู่(เดียว เปลี่ยว)ใจนี้
จะเหลียว(ซ้าย ย้าย)ขวา(คล้ายพ่าย)ทุกที
อยากจะ(ลี้ หนี)หน้า(หลบ ซบ)กับดิน
"สุนันท์ยา"
จากตำรา "กลบทศิริวิบุลกิตติ์" โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)
... ร้องเพลงรอ... (กลบทช้างชูงวง)