... ทางชีวิต...

แม้นเส้นสายปลายทางยังไม่สุด
ต้องสะดุดขวากหนามทิ่มตำอยู่
แต่ความจริงสิ่งหวังยังพร่างพรู
จำต้องสู้ฟันฝ่าอย่างท้าทาย
ดังวิหคผกผินโบยบินผ่าน
แหวกหมอกม่าน​เมฆาหาที่หมาย
ฝ่าลมฝนร้อนแดดแผดเผากาย
หวังทำลายจิตฝันที่มั่นคง
บินข้ามขอบธารามหาสทุทร
ไม่ยั้งหยุดความคิดจิตประสงค์
 มุ่งหน้าทำตามฝันมิบั่นลง
ยังยืนยงต่อสู้อยู่ร่ำไป
เป็นมนุษย์สุดแสนจะประเสริฐ
สิ่งแพร้วเพริศใช่จีรังเหมือนดังใฝ่
หากต้องล้มรีบลุกคอยปลุกใจ-
ต้วเองให้อย่าท้อต่อชะตา

"สุนันท์ยา" 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่