สวัสดีครับทุกคน
กระทู้นี้ตั้งเพื่อตอกย้ำตัวเองและขอคำปรึกษาจากพี่ๆที่ประสบความสำเร็จแล้ว หรือกำลังเดินทางในช่วงวัย 30 กันนะครับ
ผมทำงานอยู่ในตำแหน่งระดับ Manager ฝ่ายขาย ขายได้ทั้งโปรเจ็คและรีเทลครับ เริ่มมีคำๆนี้ มาติดหลังชื่อตำแหน่งตั้งแต่อายุ 27 และมีมาเรื่อยๆครับ ไม่ Manager ก็ Senior เชื่อไหมครับ ผมเปลี่ยนงานมากถึง 8 งานในเวลา 3 ปี ผิดปกติมาก เพราะที่ผ่านมาก่อนอายุ 27 ก็ทำมาแค่สองที่เองตั้งแต่ฝึกงาน ผมเลยมานั่งทบทวนตัวเองในวันนี้ ที่จะลาออกอีกแล้วครับ
- เกิดอะไรขึ้นกับ mindset ของเรา ?
ผมมีอีโก้หรอ ก็ไม่สูงมากนะครับ เป็นคนว่าง่ายใครสั่งอะไรทำหมด หรือฐานเงินเดือนเรามันเริ่มหางานยากแล้ว 25 K++ พอคิดว่าไม่ใช่ปัจจัยนี้ก็เริ่มคิดต่อครับ หรือจริงๆแล้วสายงานนี้ พอขึ้นมาในตำแหน่งระดับหัวหน้างาน เราเองที่ไม่พร้อม ความสามารถไม่ถึง ก็พยายามปรับปรุงตัวเอง พาตัวเองไปอยู่ในสังคมของระดับหัวหน้างาน หรือผู้ประกอบการ เพื่ออัพเดทไมด์เซ็ทตัวเอง ซึ่งได้ผลครับ แต่กลับทำให้เรายิ่งคาดหวังตัวเลขหรือสวัสดิการมากขึ้นไปอีก เพราะเราคิดว่า เราน่ะเก่งขึ้นแล้ว เรา multi function เรา forcast ตัวเลขเป็นแล้วนะ bd plan เป็นแล้วนะ ไม่ใช่แค่หัวหน้าทีมขายง่อยๆ ทำให้เวลาเจอ JD ระดับจูเนียร์ เราไม่โอเคเลย ไม่ใช่งานที่เราอยากทำ
- ปัญหาต่อมาคือความอดทนครับ
ปกติตอนไม่ได้เป็นระดับหัวหน้างาน เจออะไรก็ทน เจ้านายจุกจิก เพื่อนร่วมงานแบบในละครคุณธรรม ก็เจอมาหมด ทนได้ อยู่ได้ แต่พอเริ่มมีไมด์เซ็ทเปลี่ยนไป เริ่มมองว่า บ.นี้ ก็ไม่เป็นระบบ ที่นั่นก็ไม่ดี ที่นี่ก็ไม่ยุติธรรม แต่พอลองมองให้กว้าง คนอื่นๆ เค้าก็อยู่กันได้ ทุกที่มีปัญหาหมดต่างกันไปในแต่ละบริษัท แต่ทำไมเรา ถึงเป็นคนที่อยู่ไม่ได้ ชอบคิดว่าคนเก่าก็ออกเพราะแบบนี้แหละ เราก็พยายามแล้ว ก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้เหมือนกัน มันไม่เป็นที่เรา ไม่ทนละ ออกดีกว่า
วันนี้เพิ่งผ่านโปรที่ใหม่ ก็คิดอีกแล้วครับว่าหมดความอดทนแล้ว เราพยายามเปลี่ยนแปลงระบบ พยายามตอบสนองความต้องการของเจ้านาย ทำทุกอย่างที่ทำได้ ทำจนเกินหน้าที่ทุกอย่าง แต่สุดท้ายเราก็เปลี่ยนแปลงระบบลูกรักหรือระบบครอบครัวที่นี่ไม่ได้ สุดท้ายกระทบกับแผนกเรา เราก็แพ้ภัยเรื่องความอดทน และลาออกไปเอง
ค่อนข้างเครียดครับว่าจะจัดการกับปัญหานี้ยังไงดี เข้าใจนะครับว่าใครก็แก้เรื่องพวกนี้ไม่ได้ ต้องเริ่มที่ตัวเรา แต่ผมอยากขอแนวคิด หรือประสบการณ์ที่พี่ๆพบเจอมาครับว่าก้าวผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ยังไง ปรับตัวแบบไหน หรือมีวิธีการหางานยังไงให้ตอบโจทย์ตัวเราที่สุด
ขอบคุณมากๆครับ
ปัญหาเปลี่ยนงานบ่อย และ mindset การทำงานในวัย 30...
กระทู้นี้ตั้งเพื่อตอกย้ำตัวเองและขอคำปรึกษาจากพี่ๆที่ประสบความสำเร็จแล้ว หรือกำลังเดินทางในช่วงวัย 30 กันนะครับ
ผมทำงานอยู่ในตำแหน่งระดับ Manager ฝ่ายขาย ขายได้ทั้งโปรเจ็คและรีเทลครับ เริ่มมีคำๆนี้ มาติดหลังชื่อตำแหน่งตั้งแต่อายุ 27 และมีมาเรื่อยๆครับ ไม่ Manager ก็ Senior เชื่อไหมครับ ผมเปลี่ยนงานมากถึง 8 งานในเวลา 3 ปี ผิดปกติมาก เพราะที่ผ่านมาก่อนอายุ 27 ก็ทำมาแค่สองที่เองตั้งแต่ฝึกงาน ผมเลยมานั่งทบทวนตัวเองในวันนี้ ที่จะลาออกอีกแล้วครับ
- เกิดอะไรขึ้นกับ mindset ของเรา ?
ผมมีอีโก้หรอ ก็ไม่สูงมากนะครับ เป็นคนว่าง่ายใครสั่งอะไรทำหมด หรือฐานเงินเดือนเรามันเริ่มหางานยากแล้ว 25 K++ พอคิดว่าไม่ใช่ปัจจัยนี้ก็เริ่มคิดต่อครับ หรือจริงๆแล้วสายงานนี้ พอขึ้นมาในตำแหน่งระดับหัวหน้างาน เราเองที่ไม่พร้อม ความสามารถไม่ถึง ก็พยายามปรับปรุงตัวเอง พาตัวเองไปอยู่ในสังคมของระดับหัวหน้างาน หรือผู้ประกอบการ เพื่ออัพเดทไมด์เซ็ทตัวเอง ซึ่งได้ผลครับ แต่กลับทำให้เรายิ่งคาดหวังตัวเลขหรือสวัสดิการมากขึ้นไปอีก เพราะเราคิดว่า เราน่ะเก่งขึ้นแล้ว เรา multi function เรา forcast ตัวเลขเป็นแล้วนะ bd plan เป็นแล้วนะ ไม่ใช่แค่หัวหน้าทีมขายง่อยๆ ทำให้เวลาเจอ JD ระดับจูเนียร์ เราไม่โอเคเลย ไม่ใช่งานที่เราอยากทำ
- ปัญหาต่อมาคือความอดทนครับ
ปกติตอนไม่ได้เป็นระดับหัวหน้างาน เจออะไรก็ทน เจ้านายจุกจิก เพื่อนร่วมงานแบบในละครคุณธรรม ก็เจอมาหมด ทนได้ อยู่ได้ แต่พอเริ่มมีไมด์เซ็ทเปลี่ยนไป เริ่มมองว่า บ.นี้ ก็ไม่เป็นระบบ ที่นั่นก็ไม่ดี ที่นี่ก็ไม่ยุติธรรม แต่พอลองมองให้กว้าง คนอื่นๆ เค้าก็อยู่กันได้ ทุกที่มีปัญหาหมดต่างกันไปในแต่ละบริษัท แต่ทำไมเรา ถึงเป็นคนที่อยู่ไม่ได้ ชอบคิดว่าคนเก่าก็ออกเพราะแบบนี้แหละ เราก็พยายามแล้ว ก็แก้ปัญหานี้ไม่ได้เหมือนกัน มันไม่เป็นที่เรา ไม่ทนละ ออกดีกว่า
วันนี้เพิ่งผ่านโปรที่ใหม่ ก็คิดอีกแล้วครับว่าหมดความอดทนแล้ว เราพยายามเปลี่ยนแปลงระบบ พยายามตอบสนองความต้องการของเจ้านาย ทำทุกอย่างที่ทำได้ ทำจนเกินหน้าที่ทุกอย่าง แต่สุดท้ายเราก็เปลี่ยนแปลงระบบลูกรักหรือระบบครอบครัวที่นี่ไม่ได้ สุดท้ายกระทบกับแผนกเรา เราก็แพ้ภัยเรื่องความอดทน และลาออกไปเอง
ค่อนข้างเครียดครับว่าจะจัดการกับปัญหานี้ยังไงดี เข้าใจนะครับว่าใครก็แก้เรื่องพวกนี้ไม่ได้ ต้องเริ่มที่ตัวเรา แต่ผมอยากขอแนวคิด หรือประสบการณ์ที่พี่ๆพบเจอมาครับว่าก้าวผ่านสิ่งเหล่านี้ไปได้ยังไง ปรับตัวแบบไหน หรือมีวิธีการหางานยังไงให้ตอบโจทย์ตัวเราที่สุด
ขอบคุณมากๆครับ