ไม่รู้มีใครรู้สึกเหมือนเราบ้างมั้ย แต่อยู่ไทยไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ นี่เหมือนหมาเลยนะ รู้สึกหมดศรัทธาในระบบกฎหมายไทย เหมือนกฎหมายไม่ศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไปแล้ว แล้วคือทุกอย่างซื้อได้ด้วยเงิน มันเหนื่อยเหมือนกันนะ คือ คนดีๆ ที่ทำอาชีพนี้ มันไม่มีเลยหรอ ทำไมทุกอย่างสามารถกลับขาวเป็นดำได้หมด ประสบการณ์แย่ๆ ทำเรารู้สึกเสียใจ ผิดหวัง แล้วก็ท้อด้วย เหมือนบางทีคือบีบให้เราจนมุม คนที่ควรจะช่วยเหลือเรา ควรจะอยู่ข้างเรา ก็กลับลำไปเข้าข้างฝั่งตรงข้ามหมด ขอร้องละ ถ้าจะทำอย่างนี้ ช่วยลาออกไปเถอะ คุณอย่าทำงานเพื่อสร้างบาปกรรมเลย คุณสร้างความเจ็บปวดมากมายให้คนอื่นเพราะความเห็นแก่เงินของคุณ คุณลืมไปหมดแล้วหรอ ว่าก่อนจะมาทำงานสายนี้ คุณปฎิญาณอะไรไว้บ้าง คุณทำไม่ได้อย่างที่คุณว่าไว้เลย ประชาชนจ้างคุณ เชื่อใจคุณ หวังพึ่งคุณนะ คุณทำได้ลงคอได้ยังไง คุณควรต้องมีจรรยาบรรณวิชาชีพบ้างนะ ขอร้องละ อย่าสร้างความเจ็บปวดให้คนอื่นเลย บาปกรรมมันมีจริงนะ 
ขอคนดีๆ มาทำงานด้านนี้บ้างเถอะ 🙏 

ที่พูดนี่แค่ต้องการระบายออกมาเฉยๆ เพราะเครียด เจออะไรแย่ๆ มากมายที่คิดว่าไม่ควรต้องเจอ แล้วก็รู้สึกว่าโลกมันไม่ยุติธรรม เลยอยากระบาย
ใครที่เอาเงินไปแล้ว แล้วทิ้งงานกลางคัน ล่มงานเรา แทงข้างหลัง เราให้อภัยได้นะ แต่ขอให้รู้ว่าวันนึงบาปกรรมจะตามสนองคุณ
ส่วนคนดีๆ คุณทำดีแล้วค่ะ ข้ามโพสนี้ไปได้เลย เราแค่มาเล่าประสบการณ์ส่วนตัวเฉยๆ 
ส่วนตัวเจอมาเจ็บแสบจนเข็ดแล้วค่ะ ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากยุ่งด้วยอีกเลยตลอดชีวิต