อยู่ดีดีก็เก็บมาคิดน้อยใจตัวเองว่าทำไมต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ด้วย เหมือนกับตอนนี้ทุกๆอย่างใมันแย่ไปหมดเลย เรารู้สึกว่าเราไม่มีใครให้อยู่ข้างๆเลย รู้สึกว่ามีแต่ไม่เคยได้สัมผัส  เราแค่รู้สึกว่าเกิดมาเป็นแบบนี้มันแย่มากๆเลยหรอ ตอนนี้ถึงสังคมจะเปิดใจรับก็จริง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงทำไมเหมือนโดนรังเกียจแบบบอกไม่ถูกเลยจริงๆ ไม่ว่าจะด้วยอะไรหลายๆอย่างก็จะดูวุ่นวายไปกว่าคนอื่นๆ  เราแค่อยากเจอคนดีดีคนที่มองข้ามเราไปได้ทุกอย่างแต่ตอนนี้เราหาคนๆนั้นไม่เจอเลยจริงๆ เจอใครต่อใครไม่เคยเจอคนจริงใจสักคน เราแค่รู้สึกเหนื่อย ท้อเท่านั้นเอง
อันนี้เป็นแค่ความรู้ส่วนตัวเราเฉยๆนะ..

เราเป็นคนที่ชอบเก็บความรู้สึกมาตลอดเลย ไม่เคยได้ระบายอะไรออกไปเยอะๆได้เลยได้แต่คิดแล้วคิดอีกวันนี้เลยอยากจะมาระบายให้เพื่อนๆได้ฟัง ต้องการให้ทุกๆคนได้แสดงความคิดเห็น เราจะได้เรียนรู้และมีกำลังใจต่อไป

แต่เราไม่เคยเสียใจเลยนะที่เกิดมาเป็นแบบนี้ แค่รู้สึกน้อยใจเฉยๆว่าทำไมมันดูแย่ได้ขนาดนี้ (อาจจะเป็นแค่เราก็ได้มั้ง)