เดี๋ยวเรามาเล่าความท้าวกุเรปันกับอิเหนาแต่ต้นกันดีกว่า

ตั้งแต่อิเหนาและบุษบายังเป็นเด็กสองคนก็ถูกหมั้นหมายกันอย่างดิบดี แต่ดันตอนที่ยายอิเหนาเสียไป อิเหนาโดนสั่งให้ไปที่เมืองหมันหยาแล้วได้เจอกับลูกสาวที่ชื่อจินตะหรา ตั้งแต่ตอนนั้นอิเหนาก็ติดจินตะหราเป็นงานเป็นการเลย ไม่ยอมกลับบ้านกลับเมือง จนพ่อตัวเองนี้แหละ ท้าวกุเรปันต้องส่งจดหมายมาเรียกลูกตัวเองกลับเพราะแม่จะถึงวันคลอดแล้ว อิเหนาก็ฟังพ่อกลับมาแต่ก็กลับมาได้แป๊บเดียว หลอกพ่อขอไปเที่ยวก่อนตัวเองต้องแต่งสรุปยังไง หนีไปหาหญิง จินตะหรา พ่อก็เครียดเนอะ ลูกตัวเองจะแต่งกับคู่หมั้นแล้วยังจะหนีไปหาหญิงอื่น จริงๆเลยอิเหนาเราทำจนคนเขาทะเลาะกับแย่งคู่หมั้นของอิเหนาแท้ๆ ตอนนั้นที่อิเหนาไม่ยอมกลับท้าวดาหาก็ปล่อยลูกเขา บุษบา ให้ใครก็ได้ ตอนนั้นแหละ มีชายมาแย่งนางสองคนจนบ้านเมืองเดือดร้อน ท้าวกุเรปันก็โกรธแบบอิเหนาเป็นสาเหตุแท้ๆ เลยสั่งเสียงแข็งให้ลูกกลับมาที่เมืองเพราะอีกใจหนึ่งเขาก็รู้สึกผิดที่ลูกตัวเองไปก่อเรื่องมากมายให้กับท้าวดาหาเลยไม่ได้จริงๆ อิเหนาต้องกลับ ตอนนั้นแหละกลับมาครั้งที่สองก็ได้เจอคู่หมั้นตัวเองสักที แล้วก็ไปชอบเขา

คิดดูจะมีพ่อคนไหนที่ดีขนาดนี้อีกมั้ย ท้าวกุเรปันพอรู้ว่าลูกตัวเองเริ่มออกนอกทางก็รีบเรียกกลับ รู้ว่าลูกตัวเองไปทำคนอื่นไว้เยอะก็เรียกลูกตัวเองกลับมา เคลียร์สิ่งที่ตัวเองทำ นั้นแหละ คนดีขนาดนี้ ต้องได้รับการมองเห็น!