สวัสดีค่ะครอบครัวเรามีลูกสี่คนเราเป็นลูกคนที่สามซึ่งเป็นผู้หญิงคนเดียวครอบครัวมักจะสนใจลูกผู้ชายมากกว่าลูกผู้หญิงเรารู้สึกได้ว่าเราทำอะไรเราก็ผิดเราทำอะไรเราก็โดนด่า เรื่องประกันของพ่อแม่เขาทำก็ใส่ชื่อลูกชายแต่เราก็ไม่ได้อยากได้หรอกค่ะทุกวันนี้เราพึ่งตัวเองมีก็กินไม่มีก็อดซึ่งแตกต่างจากลูกผู้ชายพ่อแม่เตรียมให้หมดทุกอย่างเวลาเราเลิกงาน4-5ทุ่มกลับมาก็ไม่มีอะไรให้กินเพราะคิดว่าเขาคงทำเผื่อเพราะเวลานั้นมันไม่มีอะไรขายแล้วสุดท้ายก็ต้องกินมาม่าพ่อแม่เปรียบเทียบเรากับพี่ชายและน้องชายตลอด พี่ คนที่หนึ่งมีรถเป็นของตัวเองพี่คนที่สองมีเงินซื้อคอนโดมีเงินไปเที่ยวต่างประเทศส่วนน้องคนเล็กมีรถกระบะมีรถมอไซค์ซึ่งตัวเราอ่ะไม่มีอะไรเลยรถก็ไม่มีเงินก็ไม่มีแต่ก็ไม่ได้มีใครมาซัพพอตพ่อแม่ชอบพูดกับญาตว่าเราไม่มีตังค์  ไม่เหมือนน้องกับพี่วันนั้นเรากลับต่างจังหวัดน้ามาขอเงินกินเหล้า พอเราบอกว่าเราไม่มีเขาก็พูดว่าลืมไปว่าเราไม่มีตังค์ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีเหมือนคนอื่นเขา ถามว่าเสียใจไหมเสียใจแต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากจะเก็บไว้คนเดียว🥹