ทำไมน่ะ ทำไมเราต้องรู้สึกเสียใจ หรือน้อยใจ ในสิ่งที่เห็น  งั้นแสดงว่า  เค้ายังให้ความสำคัญกับเราป้ะ ทั้งๆๆที่เค้าคุยกับเราอ้ะ เค้ากลับเลือกที่จะไม่ถามถึงเรา  เรามันอ่อนไหวง่ายขนาดนี้เลยหรอ ความรู้สึก เราอยากได้คนที่จริงใจ  รักเราจริงๆๆ ทำไมมันหายากขนาดนี้ ความรัก ถ้าความรักมันหายากขนาดนี้ เราควรที่จะมีมันปะ เราควรหามันป้ะ 
สรุปความรักมันคืออะไรกันแน่ เราเริ่มจะไม่แน่ใจ มันแล้ว วววว ความรักจมปลอม ที่ใครๆๆ ก็อยากได้ หรอว่ะ ความจริงใจม๊ะที่เราอยากได้ ความใส่ใจป้ะ ความซื่อสัตย์ป้ะ ที่เราต้องการ  แต่ในเมื่อเราไม่ได้อะไรเลย  เราไม่ควรหามันว่ะ อยู่คนเดียวมันก็ดีอยู่แล้วป้ะ อย่าไปตามหาในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกเลยว่ะ เหนื่อยป่าวๆๆ เหนื่อยทั้งกายและใจว่ะ ตลอด24 ปีอ้ะ บ้างคนมีครอบครัวแล้ว  บ้างคนมีคู่รักกันนาน จนแต่งงาน มีลูก แต่กลับมามองที่ตัวเรา  ยังไม่มีอะไรเลย  ความรักดีๆๆยังหาไม่ได้เลย  ทุกวันนี้ก็เลยนั่งถามตัวเองว่า ตัวเอง กล้าที่เดินออกมาจากสิ่งที่ตัวเองกลัวหรือป่าว ความผิดหวัง ความเสียใจ  เมื่อไหร่จะมีใครสักคนที่จะกล้าพอที่จะเินไปด้วยกัน พาเราออกจากความกลัวนี้สักที่  ความรักแกทำให้เรากลัวแกมากกก