ทักทายเพื่อนร่วมรุ่นผู้ร่วมชะตากรรมกันหน่อย รุ่นใกล้เคียงเราปีนี้ก็คงอายุราว 40-50 ปีแล้ว
พวกเราเกิดและเติบโตในรุ่นเทคโนโลยีใกล้ๆกัน การเลี้ยงดูการสั่งสอนมาน่าจะแบบเดียวกัน
โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไรคะ ตอบกันมากี่ครั้งแล้ว ได้เป็นรึเปล่าเป็นแล้วชีวิตมันดีมั้ย มาคุยกัน

มีครอบครัวมีลูกรึเปล่า คนเค้าบอกว่ารุ่นพวกเราไม่ค่อยมีลูกกัน เราก็ไม่มีดูสิทำประชากรลดลง
แค่เรียนหาเงินก็แทบลากเลือด ขอมีชีวิตสุขสบายบ้างเถอะ พ่อแม่เลี้ยงตูมาไหวได้ไงนะงงกันมะ

สมัยเราเรียนไม่ต้องแข่งกันโหดขนาดนี้ เรียนพิเศษไม่หนักบางคนไม่ได้เรียน ค่าเทอมไม่กี่บาท
มือถือไม่มี ขนม 10 20 บาทก็อิ่ม จบมาหางานกันพอได้ มากน้อยตามความสามารถ ทุกค่ายัง
จ่ายไหว เป็นรุ่นที่เลี้ยงกันมาแบบบ้านๆอยู่ง่าย ทำไมเด็กรุ่นใหม่มันใช้เงินเยอะจังนะ แต่จบมา
เงินเดือนไม่ต่างกับรุ่นเรา 55 พวกเราส่งเสียกันแทบตายและคงต้องเลี้ยงดูกันจนตาย เศร้า 😞

ส่วนพวกไม่มีลูกใช้ชีวิตกันลั้นลามั้ย เพื่อนเรากินเที่ยวกันหนุกหนานเลย ชีวิตไม่มีบ่วง เงินหมด
ค่อยว่ากัน อิอิ วัยนี้ต้องคิดเรื่องเกษียณล่ะเตรียมเงินไว้ให้พร้อม แล้วพร้อมยังเอ่ย มีตัวคนเดียว
ไม่ต้องซื้อบ้านใหญ่โตเอาคอนโดเล็กๆพอ รถคันเล็กก็ได้ รถไฟฟ้าหรือเรียกเอาก็มีบริการเยอะ

สุดท้ายก่อนจากโลกนี้ไป ตั้งแต่เด็กสิ่งที่ไม่ค่อยเปลี่ยนแปลง คนจนก็จนเหมือนเดิมไม่รวยขึ้นสักที
นักการเมืองก็โกงเหมือนเดิมไร้สามัญสำนึก นายทุนรวยเอาช่องว่างห่างกันมากโข คนใช้แรงงาน
ค่าแรงต่ำกันต่อไปถ้าเกิดอีกชาติก็คงยังไม่เปลี่ยนหรอก โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร อยากรวยค่ะ 55