ในสังคมไทย การแต่งงานมักถูกผูกติดกับ “สินสอด” ซึ่งถูกอ้างว่าเป็น “การให้เกียรติ” ฝ่ายหญิง แต่ในความเป็นจริง มันคือระบบที่ตีค่าผู้หญิงเป็นสินค้า เป็นทรัพย์สินที่ต้องมีราคา มีการต่อรอง และบางครั้ง… ถูกลดคุณค่าลงเพียงเพราะเธอมีอดีต
ถ้าความรักคือเรื่องของอนาคต ทำไมต้องมีราคาจากอดีตมาตัดสิน?
📌 สินสอด = การซื้อขายผู้หญิงแบบแฝง
หลายคนบอกว่า สินสอดเป็นการช่วยเหลือครอบครัวฝ่ายหญิง แต่ถ้าความรักคือความสมัครใจ การแต่งงานคือการสร้างครอบครัวใหม่ ทำไมต้องมีการ “จ่ายเงิน” เพื่อให้ได้ผู้หญิงมา?
และที่เลวร้ายกว่านั้นคือ ถ้าผู้หญิงเคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์มาแล้ว ทำไมสินสอดถึงต้องลดลงหรือหายไป?
📌 สองมาตรฐานที่กดขี่ผู้หญิง
ผู้ชายมีอดีต = ไม่เป็นไร
ผู้หญิงมีอดีต = ราคาลดลง หรือไม่มีค่าสินสอด
นี่ไม่ใช่การให้เกียรติ แต่คือการกดขี่ทางเพศที่ถูกทำให้เป็นเรื่องปกติในสังคมไทย
📌 สินสอดทำลายคุณค่าของความรัก
แทนที่สินสอดจะเป็น “หลักฐานของความรัก” มันกลับกลายเป็น “เครื่องมือวัดมูลค่าผู้หญิง” ถ้าผู้หญิงต้องถูกตีราคาเพื่อแต่งงาน แล้วแบบนี้การแต่งงานจะเป็นเรื่องของความรักได้อย่างไร?
🔴 ความรักไม่ต้องการราคาป้ายกำกับ
หากเราต้องการสร้างสังคมที่เท่าเทียมและเคารพในศักดิ์ศรีของมนุษย์ เราต้องเลิกใช้สินสอดเป็นมาตรฐานของการแต่งงาน เพราะสุดท้ายแล้ว ชีวิตคู่ไม่ได้วัดกันที่เงินก้อนเดียวในวันแต่งงาน แต่วัดกันที่ความเข้าใจและความเคารพซึ่งกันและกัน
.
อยากให้สินสอดเป็น หลักฐานของความรักว่าจะอยู่กันไปแบบไม่ทุกข์ยาก มากกว่าครับ เอาสินสอดจากครอบครัวฝ่ายหญิงฝ่ายชายมา เป็นเงินตั้งต้นชีวิตครอบครัวของคู่บ่าวสาวดีกว่าครับ
#ความรักไม่ใช่การซื้อขาย #เลิกสินสอดเพื่อความเท่าเทียม?

******ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมถกเถียงกันครับ หลังจากนี้ผมจะปล่อยกระทู้นี้ และไปทำเรื่องอื่นแล้ว 
จุดประสงค์คืออยาก ตั้งคำถาม ท้าทาย และกระตุ้นให้ชาวไทยคิดวิเคราะห์อย่างมีเหตุผล ไม่หลงอยู่กับความคิดเดิม ๆ หรือความเชื่อที่ไม่มีเหตุผลรองรับ