ตั้งสติ หายใจเข้าไว้  
สมองเรามักจะตั้งรับคำวิจารณ์เป็น “ภัยคุกคาม” ทำให้เกิดอารมณ์ป้องกันตัวอัตโนมัติ ซึ่งอาจทำให้เราตอบกลับไปแบบไม่คิด หรือรู้สึกแย่เกินความเป็นจริง

 แยก “คำวิจารณ์” ออกจาก “อารมณ์”
บางครั้งคนให้ฟีดแบคอาจใช้อารมณ์มาปะปน ทำให้คำพูดดูรุนแรงกว่าความจริง แต่แทนที่จะโฟกัสที่ "น้ำเสียง" เราควรโฟกัสที่ "เนื้อหา"
  
ขอบคุณ และเก็บไปพัฒนา
การตอบว่า "ขอบคุณสำหรับฟีดแบคค่ะ/ครับ" ไม่ได้แปลว่าเรายอมรับผิดเสมอไป แต่มันทำให้เราดูเป็นมืออาชีพ และช่วยลดความตึงเครียดในบทสนทนา
  
 แยกแยะ “ฟีดแบคที่มีคุณค่า” กับ “คำพูดที่ควรปล่อยผ่าน”
ไม่ใช่ทุกฟีดแบคที่เราต้องใส่ใจ! ถ้าเป็นฟีดแบคที่ไม่มีเหตุผล หรือเป็นการบั่นทอนกำลังใจมากกว่าสร้างสรรค์ ลองใช้ "กฎ 10-10-10" คิดว่า
เรื่องนี้จะสำคัญใน 10 นาที ไหม?
เรื่องนี้จะมีผลใน 10 เดือน ไหม?
เรื่องนี้จะกระทบใน 10 ปี ไหม?
ถ้ามันไม่มีผลระยะยาว ก็แค่ปล่อยมันไป  

บางครั้ง ฟีดแบคอาจไม่ได้มาจากความหวังดีเสมอไป ถ้ามันไม่แฟร์ หรือไม่ตรงกับความจริง เราควรอธิบายอย่างมีเหตุผล แทนที่จะนิ่งเงียบ