(คำเตือน : กระทู้นี้ต้องขออภัยในการใช้พื้นที่นี้ระบายอารมณ์ อาจไม่มีสารระเเละประโยชน์กับผู้อ่าน โปรดอย่าใส่ใจ)

เชื่อว่าทุกคนต้องมีวันแย่ๆ แต่จะดีมากถ้ามันมีน้อย บังเอิญเราดันมีวันแบบนี้เยอะมากก รู้สึกไม่อยากทำอะไร เป็นคนไม่ค่อยมีกิจกรรมเยอะเท่าไหร่ แต่ถ้ามีเพื่อนมีคนคอยสนับสนุนเราก็ตั้งใจทำนะ พูดไปพูดมาชักจะไม่รู้เรื่อง คนอ่านก็คงงงว่าต้องการจะสื่ออะไรกันแน่ เเค่อยากบอกว่าเราก็งงเเละสับสนในชีวิตมากว่าต้องการอะไร ต้องเดินไปทางไหนถึงจะรู้สึกใช่ในเส้นทางนั้น ที่ผ่านมามีเเต่ความกดดัน เศร้า เหงา เครียด ชีวิตมันไม่ได้แย่แต่ก็ยังมีความกังวลอยู่ มีคนเคยบอกว่าไม่ทุกข์คือดีที่สุดแล้ว ไม่จำเป็นต้องสุข เพราะจริงๆความสุขอาจจะไม่ได้ดีอย่างที่คิด การอยู่อย่างธรรมดานั้นละคือคำตอบ บางทีเราเห็นคนอื่นประสบความสำเร็จก็อยาจะทำได้บางขนลืมชื่นชมชีวิตของตัวเอง ซึ่งมันไม่ดีเลย กลายเป็นเราโฟกัสเเต่คนอื่นจนลืมทำตัวเองให้ดี เรารู้สึกว่าเราทำอะไรไม่ได้ ไม่ดี ไม่ประสบความสำเร็จเลยสักอย่าง (กระทู้นี้ต้องขออภัยในการใช้พื้นที่นี้ระบายอารมณ์ อาจไม่มีสารระเเละประโยชน์กับผู้อ่าน โปรดอย่าใส่ใจ) ใครคิดเห็นอย่าไรเข้ามาพูดคุยกันได้นะ