เหตุการณ์เกิดขึ้นที่ไทย
เราไปรู้จักกับเพื่อนผู้ชายคนจีนคนนึง เขาทำกับเราดีมาก จนหลายๆคนคิดว่าจีบ เช่น ตอนเราบ่นหนาวเขาถอดเสื้อกันหนาวแล้วใส่ให้เรา เรากลัวความสูงก็เดินจับมือเรา หรือเราไม่ชอบคนเยอะเขาก็เลือกที่จะไปแค่เราสองคน (หรือเขาแค่เป็นสุภาพบุรุษคนนึง?) เขาชอบชมว่าสวย ชอบบอกว่าชอบคุยกับเรามากๆ

ดังนั้นเราเลยไปถามเขาว่า เธอชอบชั้นหรือเปล่า?
เขาตอบกลับมาว่า ไม่ ฉันมองเธอเป็นเพื่อนสนิท แต่หลังจากนั้นเขาก็รีบนัดไปกินข้าวเย็นด้วยกัน

ในมื้อนั้นเขาก็บอกว่า ฉันนึกว่าเธอจะดีที่ฉันปฏิเสธเธอซะอีก ฉันว่ารักทางไกลมายากมากเลย ฉันกลัวถ้าเราเป็นแฟนกันจะต่างคนต่างเจ็บที่ต้องไกลกัน....
แล้วสัปดาห์นี้ก็เป็นสัปดาห์สุดท้ายที่เขาจะอยู่ไทย เราก็ไปกินข้าวด้วยกันทุกมื้อ  แม้กระทั่งคืนสุดท้ายที่จะอยู่ไทยกับเพื่อนๆ ของเขา เขาก็เลือกมาเที่ยวกับฉันในระหว่างนั้นเขาก็พูดว่า ฉันชอบรอยยิ้มของเธอมากจริงๆ นะ ไม่รู้ทำไม แล้วก็ให้เซ็นสัญญาในกระดาษโน้ตเล็กๆ ว่าจะกลับมาเจอกันใน 1 ปี

หลังจากเขาออกจากไทย (เขาชอบบอกว่าเขาไม่ชอบแชท) ฉันเลยทักเขาไปอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาตอบเร็วมาก แล้วตอบยาว ส่งรูปมาให้ดูเรื่อยๆ

เพื่อนๆ พี่ๆ คิดว่าเขารู้สึกยังไงกับเรากันแน่ หรือว่าหลังจากที่เราถามคำถามเขาไป แล้วพอเขาปฏิเสธมันเลยเป็นความสบายใจ(ของเขา)ที่เขาจะทำยังไงก็ได้เพราะกำหนดว่าเป็นเป็นแค่เพื่อนไว้แล้ว แล้วหวังว่าเราจะไม่รู้สึกไปมากกว่านั้น หรือ ลึกๆ เขาก็ชอบเราไม่อยากปล่อยเราไป