คือมันเป็นเรื่องที่ต่อจากกระทู้ที่แล้สของเราค่ะ ใครยังไม่รู้ก็ตามไปอ่านได้นะคะ
    
    หลังจากนั้นวันต่อมาเราก็ไปรร.ขึ้นรถรับ-ส่ง จนรถมารับบ้านคนนั้น เขาก็ขึ้นรถมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แล้วก็มีสะกิตเราให้พูดเรื่องผู้ชายที่มาจีบต่อเพราะเราเล่าไม่จบ เราก็เลยตอบไปว่า
    “ไปคุยกับเขาคนนั้นสิ”แล้วเราก็กอดอกหันหลังหนีเธอ เธอก็ตีแขนเราแล้วหันหนีเหมือนกัน
    แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลยค่ะจนเลิกเรียน เพื่อนสนิทเราที่นั่งบนรถตู้เดียวกันกับเรา เพื่อนคนนั้นก็พูดว่า“ทำไมชอบมาให้ความหวังตลอดเลย”
     พอเธอได้ยินเธอก็พูดกับเพื่อนสนิมเราว่า“เหมือนเขาคนนั้นที่คุยกับกูเลย”แล้วเธอก็ยิ้ม
      “ใครอะ”เพื่อนสนิทเราถาม เธอก็ได้แต่ยิ้มแล้วไม่ตอบ

      “เชียร์อีข้าวโพไหน”เพื่อนสนิทของเราถามกับเธอ (ซึ่งข้าวคือชื่อเราเอง)“ข้าวต้าหรือต้าข้าว”เพื่อนเราพูดชื่อผู้หญิงที่อยู่ต่างห้องซึ่งเรากับต้าคุยกันทั้งชั่วโมงพักเที่ยง(พึ่งได้คุยกับต้าแค่วันเดียวนะ)
      “กูว่ากูเชียร์โอฬารข้าว”เธอตอบเพื่อนเรา โอฬารคือชื่อหนุ่มที่มาจีบเราในตอนนั้น“หรือว่าภูผาข้าวดีนะ”เราที่เป็นดจ้าของชื่อก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรแค่นั่งนิ่งๆอยู่ข้างๆเธอ

      หลังจากที่เพื่อนสนิทเราลงจากรถพวกเราก็กลับเป็นเหมือนเดิม นั่งเงียบไม่คุยกัน

      ตอนกลับบ้านเราเลยทำเป็นไม่รู้ทักไปหาเธอว่า“ทำไมนั่งเงียบจังบนรถ”จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่อ่านแชต ทั้งตต.ที่เธอจะมาชอบมาบอกให้เราเติมไฟให้
      แล้วเธอก็ลงสตอรี่ว่า“กลัวจัง กลัวเธอจะรู้สึกกับเราน้อยลง แต่เรารู้สึกกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ”แล้วก็มีข้อความต่อว่าไม่ต้องกลัว “เขาไม่รู้สึกอะไรกับเราอยู่แล้ว” แล้วเธอก็ลงโน้ตเพลง ไม่บอกเธอ-bedroom
      แล้วก็มีสตอรี่อีกว่า“อยากบล็อคคนในชีวิตจริงจังน่ารำคาญ”แต่เราไม่รู้ว่าเธอหมายถึงใคร ถึงเราหรือถึงคนที่เธอเกลียดมากๆ(ที่ปกติเธอชอบมาระบายให้ฟัง)

      แบบนี้หมายความว่ายังไงคะ เราควรง้อเธอมั้ย หรือยังไง เพราะถึงเราจะเป็นผญ.แต่เราก็เข้าใจผช.มากกว่า