เคยอ่านเรื่องสั้นเรื่องนึงตั้งแต่สมัยเด็ก
เรื่อง         "เวลา"

จึงเกิดคำถามนี้ในใจมาตลอด
ว่าหากวันนึง เราไม่เหลือใครเลยในชีวิต
เราจะเป็นยังไง

ไม่เข้าใจว่า ทำไมเวลาไม่เหลือใคร 
คนถึงอยากตาย บางคนตายสำเร็จสมใจ
แล้วคนที่อยู่อย่างมีความสุข
เค้าอยู่อย่างไรกันบ้าง หากต้องอยู่ลำพัง

จริงๆแล้ว
แทบทุกชีวิต ก็ต้องมีช่วงเวลาที่อยู่ลำพัง
นาน 1 นาที 1 วัน 1 สัปดาห์
หรือ เป็นเดือนๆ เป็นปีๆ
ก็แค่
เวลา

ทุกวันนี้
ก็คอยตั้งคำถามนี้กับชีวิตตัวเอง
ถามทุกวัน
ก็ยังไม่ได้คำตอบ

เพราะเชื่อว่า
ทุกชีวิต มีหนทางของตัวเอง
เมื่อถึงเวลานั้น
ขอให้ตัวเราเองและทุกคน
ค้นพบหนทางที่ดีที่ถูกและมีความสุข

©©©©©©©©©©©©©©

ตอนที่เรามีคนในครอบครัวมากมาย
ก็รู้สึกวุ่นวายในชีวิต
คนเยอะ ปัญหาแยะ ก็ต้องการพื้นที่สงบ

ทุกครั้งที่เห็นคนที่ต้องอยู่ลำพัง
จะรู้สึกว่า อิสระและสบาย
ดูเขามีความสุขดี
เราจะอยู่แบบเค้าได้มั้ยนะ

แต่พอเห็นคนสูงอายุอยู่ลำพัง
ความคิดกลับผกผัน

คงเพราะมนุษย์เป็นสัตว์สังคม
ไม่มีใครต้องการอยู่ลำพังอย่างแท้จริง

ไม่ว่ายามป่วย ก็อยากมีคนดูแลถามไถ่
ยามสุข ก็อยากแบ่งปัน บอกเล่า
ยามเหงายิ่งไม่ต้องพูด
ยามเครียด ก็ไปอาบน้ำสระผมซะนะ

ทุกปัญหา มีทางออกเสมอ
แก้ไม่ได้ ก็ทิ้งไว้ก่อน ไปแก้ข้ออื่น
รอจนหมดเวลา ไม่ทันแก้
ก็ต้องปล่อยวาง
แต่อย่าทิ้งปัญหา
กามันให้ครบทุกข้อก่อนจากไป

เพราะชีวิต มีแค่ชีวิตเดียว
รีบตายไปเราจะไม่ได้คำตอบ
สุดท้ายจะตอบผิดหรือถูก
ก็คือคำตอบของเราที่เราเลือกเอง