ปัญหาคือ ทางนี้เกลียดเสียงเคี้ยวจ้อบแจ้บกับเสียงหอบหายใจมากค่ะ เวลาได้ยินแล้วหงุดหงิดขึ้นมากระทันหันเลยจากอารมณ์ที่ดี ๆ อยู่ พอได้ยินจากใครบ่อย ๆ ก็รังเกียจคน ๆ นั้นไปเลย นี่เป็นเด็กนักเรียนอยู่แล้วต้องนั่งรถตู้กลับบ้าน ข้าง ๆ เราก็มีเด็กเล็กป.1 เวลาน้องเอาอาหารมากินชอบมีเสียงเคี้ยวจ้อบแจ้บ ๆ แล้วมันดังข้างหูเรา บอกไปก็แก้ไม่ได้ ด้วยความที่น้องยังเด็ก แต่เราโมโหมากจริง ๆ ค่ะ ได้ยินแล้วชอบเกิดความคิดอยากบีบปาก อยากเอาอะไรมายัดใส่ปากตลอด  กับคนอื่น ๆ ก็เหมือนกัน จนเราต้องเอาหูฟังมาใส่แล้วเปิดเพลงดังสุด ๆ ให้ไม่ได้ยินเสียงนั้น หรือต้องใช้นิ้วอุดหูไว้

   กับอีกอาการคือ เวลาเข้าห้องน้ำไม่กล้าจับลูกปิดประตูโดยตรง ต้องหาผ้าหรือใช้เสื้อจับแทนตลอด หรือมันเกิดเหตุวิสัยจริง ๆ เราจะจับลูกบิดประตูแล้วเปิดประตูค้างไว้ แล้วก็ล้างมือต่อ ( ล้างสบู่ด้วยสองรอบกับน้ำ 10 กว่ารอบ ) กับเวลาทำอาหารก็ด้วยเช่นกัน จับไข่ก็ล้าง ตอกไข่ก็ล้าง จับจานก็ล้าง จับช้อนส้อมก็ล้าง จับตะหลิว หม้อ ผัก เนื้อหมูไส้กรอกต้องล้างทุก ๆ ขั้นตอน

   มันนับเป็นอาการทางจิตมั้ยคะ แล้วจะแก้อย่างไรดี ทางนี้ทนไม่ไหวแล้วจริง ๆ มันบ่อยจนเริ่มรำคาญตัวเอง