ก่อนอื่นอันนี้เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเรา ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยด้วยนะคะ
ปกติแล้วเราจะคิดอยู่เสมอว่าการเจอผีหรือวิญญาณจะเจอเฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น จนได้มาเจอเรื่องนี้ เราถึงเชื่อว่าผีหรือวิญญาณเนี๊ยสามารถเจอได้ทั้งในเวลากลางคืนและกลางวัน แล้วลักษณะของเขาก็เหมือนคนปกติเนี๊ยแระ เรื่องมันมีอยู่ว่าบ้านยายเราอยู่ติดคลอง ซึ่งมันจะมี 2 ฝั่งเป็นฝั่งชุมชนและฝั่งบ้านยายเรา โดยมีคลองกั้นกลางแต่สามารถข้ามไปมาหากันได้ เราก็จะรู้จักกันเป็นอย่างดี เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยที่ป้าเราได้ไปเจอน้าคนนึงที่อยู่อีกฝั่งคลอง น้าคนเนี๊ยชอบเอาของมาขายที่บ้านเราเสมอ เช่นปลาที่เขาไปตกมาที่คลองหรือไก่ย่างที่เขาทำขาย วันนั้นน้าคนนั้นเขาเอาไก่ย่างมาขายป้าเรา พอเขาซื้อขายกันเสร็จ แล้วน้าเขาคนนั้นเขาพูดว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปไหนกันมาเอาไก่เข้าไปขายเจอแต่ป้ารัสคนเดียว (ป้ารัสในที่นี้คือยายเราเอง) น้าเขาเอาของเข้าไปขายแล้วเรียกว่าป้ารัสซื้อไก่มั๊ย ยายเราบอกว่าไม่เอาหรอกไม่มีตัง ไม่มีใครอยู่บ้านเลย พอยายเราไม่เอา เขาเลยเดินออกไปขายที่อื่น
ป้าเราเลยถามว่าอะไรนะ ไปขายมาเมื่อไหร่ น้าเขาบอกว่าอาทิตย์ที่แล้ว ป้าเลยบอกว่าจะไปเจอใครนะ แม่หรอ....??
แม่เสียไปหลายเดือนแล้วนะ น้าเขาบอกว่าจริงๆฉันเจอป้ารัสใส่เสื้อคอกระเช้านุ่งผ้าถุงอยู่ที่เก้าอี้ (ซึ่งเป็นชุดที่แม่ใส่เข้าไปในโลงแล้วเผาไปด้วย) ยังคุยกับฉันปกติเหมือนคนธรรมดาเนี๊ยแระ แกอย่ามาอำฉันนะ ป้าเลยบอกว่าจริงๆ เสียไปหลายเดือนแล้ว วันนั้นที่ที่บ้านไม่มีใครอยู่เพราะไปทำบุญไหว้พระกันที่ต่างจังหวัด ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาน้าคนนั้นก็ไม่เคยเข้าไปขายของที่บ้านยายอีกเลย เพราะกลัวเจอยายอีก.....
ผีไม่ได้เจอแค่ตอนกลางคืน
ปกติแล้วเราจะคิดอยู่เสมอว่าการเจอผีหรือวิญญาณจะเจอเฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น จนได้มาเจอเรื่องนี้ เราถึงเชื่อว่าผีหรือวิญญาณเนี๊ยสามารถเจอได้ทั้งในเวลากลางคืนและกลางวัน แล้วลักษณะของเขาก็เหมือนคนปกติเนี๊ยแระ เรื่องมันมีอยู่ว่าบ้านยายเราอยู่ติดคลอง ซึ่งมันจะมี 2 ฝั่งเป็นฝั่งชุมชนและฝั่งบ้านยายเรา โดยมีคลองกั้นกลางแต่สามารถข้ามไปมาหากันได้ เราก็จะรู้จักกันเป็นอย่างดี เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยที่ป้าเราได้ไปเจอน้าคนนึงที่อยู่อีกฝั่งคลอง น้าคนเนี๊ยชอบเอาของมาขายที่บ้านเราเสมอ เช่นปลาที่เขาไปตกมาที่คลองหรือไก่ย่างที่เขาทำขาย วันนั้นน้าคนนั้นเขาเอาไก่ย่างมาขายป้าเรา พอเขาซื้อขายกันเสร็จ แล้วน้าเขาคนนั้นเขาพูดว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปไหนกันมาเอาไก่เข้าไปขายเจอแต่ป้ารัสคนเดียว (ป้ารัสในที่นี้คือยายเราเอง) น้าเขาเอาของเข้าไปขายแล้วเรียกว่าป้ารัสซื้อไก่มั๊ย ยายเราบอกว่าไม่เอาหรอกไม่มีตัง ไม่มีใครอยู่บ้านเลย พอยายเราไม่เอา เขาเลยเดินออกไปขายที่อื่น
ป้าเราเลยถามว่าอะไรนะ ไปขายมาเมื่อไหร่ น้าเขาบอกว่าอาทิตย์ที่แล้ว ป้าเลยบอกว่าจะไปเจอใครนะ แม่หรอ....??
แม่เสียไปหลายเดือนแล้วนะ น้าเขาบอกว่าจริงๆฉันเจอป้ารัสใส่เสื้อคอกระเช้านุ่งผ้าถุงอยู่ที่เก้าอี้ (ซึ่งเป็นชุดที่แม่ใส่เข้าไปในโลงแล้วเผาไปด้วย) ยังคุยกับฉันปกติเหมือนคนธรรมดาเนี๊ยแระ แกอย่ามาอำฉันนะ ป้าเลยบอกว่าจริงๆ เสียไปหลายเดือนแล้ว วันนั้นที่ที่บ้านไม่มีใครอยู่เพราะไปทำบุญไหว้พระกันที่ต่างจังหวัด ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาน้าคนนั้นก็ไม่เคยเข้าไปขายของที่บ้านยายอีกเลย เพราะกลัวเจอยายอีก.....