เมื่อวานตอนมะมาณ2-3ทุ่มเราได้ยินเสียงข้างบ้านที่เขาไม่ชอบบ้านเรามานั่งเม้ามอนเรื่องบ้านเราเสียงดังมากๆจับใจความได้ว่าเกลียดยายเราเกลียดคนในบ้านเราอยากให้ตายๆไปแต่เราก็ฟังไปเรื่อยๆจนมีป้าคนนึงพูดว่าจะแ

คือว่าเราชอบเพื่อนในห้องคนนึงค่ะ เขาค่อนข้างอัธยาศัยดีแล้วก็เป็นคนตลกเลยเข้ากับคนง่ายค่ะ เขาดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ แต่มันก็มีบางทีที่เขาเข้ามาทำอะไรที่ดูพิเศษสำหรับเรา เขาเดายากมากๆ

ท่ามกลางกระแสเชี่ยวกรากของคนรุ่นใหม่บางจำพวกที่ดูแคลนขนบธรรมเนียมไทยกี่ยวกับการแสดงความเคารพต่อผู้อาวุโสหรือลำดับญาติ เช่น การเรียก พ่อ แม่ ปู่ย่าตายาย ลุงป้า น้าอา พี่ น้อง และแทนตัวเองว่า ผม ฉัน หนู

คุณยายคนนี้แกเป็นคนใหญ่ๆคนโตในแถบบ้านเราซึ่งบ้านแกอยู่ตรงข้ามกับบ้านของเราค่ะ แต่ก่อนเราก็ไม่ค่อยอะไรกับแกนะคะ แต่มันจะมีเรื่องที่เป็นเรื่องในครอบครัวของเราแล้วลุงพี่ชายแม่แกไปสนิทพูดคุยกับคุณยายคนนี้

ตามหัวข้อเลยครับ คิดยังไงกับเรื่องนี้?? คือผมขอเกริ่นก่อนนะคับ ว่าที่บ้านผมมีพ่อแม่น้องและผม พ่อทำอาชีพทั่วไปคับ ส่วนแม่ก็ช่วยงานพ่อกับงานรับจ่ายหลายวัน หรืองานขายของ แล้วแม่ผมยังต้องทำงานบ้านด้วยค

ท้าวความค่ะ สมัยก่อนตอนแม่สาวๆ แม่หาเงินได้เยอะ ได้มาง่ายๆจากความสวยของแม่+แกโกหกเก่งและขี้เล่น แม่ชอบเที่ยวชอบเมา ชอบปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ชอบหน้าใหญ่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายกับคนอื่นๆ ตอนเด็กเราไม่ค่อยได้อ

หลังจากเรื่องราวที่เราสูญเสียคนในครอบครัวในเดือยมิถุนายน 2567 เราได้ตรวจพบก้อนเนื้อที่รังไข่ในเดือนสิงหาคม 2567 ทำให้เราได้คิวผ่าตัด ในวันที่ 7 ตุลาคม 2567 ซึ่งงานร้อยวันแม่(ป้า) คือวันที่ 6 ในเดือนเด

คือหนูจำได้เเค่ว่าคืนนึงประมาณตี3-4อ่ะเเล้วหนูไปเล่นบ้านญาติใกล้ๆเนี่ยเเล้วพี่สาวแกชวนเเบบหาข้าวกินกันมั้ยมีไข่ยุนะแล้วยุๆมันก็ตัดไปตรงน้องชายของพี่สาวเเกคลั่งไรไม่รู้วิ่งไปฆ่าแม่ของตัวเองกับเเม่ของเเ

บ้านเราเป็นหมู่บ้านในชนบท สมัยก่อนรุ่นตายาย พื้นที่บ้านเค้าเดินผ่านหากันได้หมด รั้วกั้นขอบเพียงแค่ในรู้ขอบเขตของตัวเองแต่ก็ลัดผ่านไปหากันได้ง่ายๆเลย ซึ่งบ้านของเราคือหนึ่งในนั้นที่คนเดินผ่านไปมา ปัจจุ