กาย เวทนา จิต เป็นสิ่งที่จิตเห็น  เป็นอาการในจิต จิตไม่ได้เป็นผู้เป็น
1.อิริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน จิตเห็น จิตที่เห็นแยกออกมา เกิดเบา ว่าง สงบ ในจิต
2.สุข ทุกข์ อุเบกขา จิตเห็น จิตที่เห็นแยกออกมา เกิดเบา ว่าง สงบในจิต
3.ความคิด สัญญา สังขาร จิตเห็น จิตที่เห็นแยกออกมา เกิดเบาว่าง สงบในจิต
     เมื่อจิตเป็นผู้เห็นอาการ จิตจึงอยู่ได้ทั้งในที่ใกล้หรือที่ไกลจากตัว แยกขาดจากกัน แรงแห่งการยึดติดใน กาย เวทนา จิต ก็เบาลงหรือไม่มี จิตจึงมีความ สงบ ว่างเบา