เข้าใจเลยครับว่าตอนนั้นสถานการณ์มันเดือดขนาดไหน โมโหแล้วคุมสติไม่อยู่มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ แต่สิ่งที่สำคัญคือคุณรับรู้ว่ามันผิดและกำลังหาทางแก้ไข นั่นแปลว่าคุณยังเป็นคนที่มีสติและต้องการเปลี่ยนแปลง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีมาก

ตอนนี้มีสองเรื่องที่ต้องจัดการนะครับ 1. เรื่องความสัมพันธ์ในครอบครัว และ 2. เรื่องการควบคุมอารมณ์ของตัวเอง

เรื่องแรก: ความสัมพันธ์กับภรรยาและลูก

สิ่งที่เกิดขึ้นกระทบความรู้สึกของทุกคนโดยเฉพาะลูกของคุณ เด็กที่เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันและมีความรุนแรงจะจำภาพนั้นติดตาไปอีกนาน เพราะฉะนั้นสิ่งที่ต้องทำก่อนเลยคือ ขอโทษและแสดงความรับผิดชอบ ไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็นการกระทำที่พิสูจน์ว่าคุณตั้งใจแก้ไขจริง ๆ อาจจะต้องใช้เวลาหน่อย แต่ต้องเริ่มที่ตัวเราเองก่อน

พูดกับภรรยาแบบใจเย็น อธิบายว่าคุณไม่ได้อยากทำร้ายเธอ และรู้ว่าสิ่งที่ทำมันผิดจริง ๆ

กอดลูก พูดกับลูกว่า "พ่อขอโทษ พ่อไม่ควรทำแบบนั้นเลย" ให้ลูกรู้ว่าคุณเสียใจและจะไม่ทำอีก

เรื่องที่สอง: การควบคุมอารมณ์

จากที่คุณเล่า ผมคิดว่ามันอาจจะถึงเวลาที่ต้องกลับไปหาหมอแล้วครับ ไม่ใช่แค่เพราะมันเคยเป็นปัญหามาก่อน แต่ตอนนี้มันเริ่มส่งผลกระทบกับครอบครัวแล้ว อย่ามองว่าการไปหาหมอจิตเวชเป็นเรื่องน่ากลัวหรือน่าอาย จริง ๆ มันเป็นเรื่องปกติ คนที่รู้ตัวว่ามีปัญหาและยอมไปรักษานี่แหละคือคนที่เข้มแข็ง

ลองติดต่อโรงพยาบาลใกล้บ้าน นัดพบจิตแพทย์เพื่อพูดคุยเรื่องอารมณ์ของคุณ

ฝึกวิธีควบคุมอารมณ์ เช่น เวลารู้สึกโกรธ ให้เดินออกไปจากสถานการณ์นั้นทันที อย่าเถียง อย่าตอบโต้ หายใจลึก ๆ แล้วคิดว่า "ตอนนี้ฉันโกรธ แต่ฉันจะไม่ให้มันควบคุมฉัน"

ถ้าอารมณ์พุ่งแรงจนคุมไม่อยู่ ลองจดบันทึกอารมณ์ในแต่ละวัน เพื่อดูว่าอะไรเป็นตัวกระตุ้น จะได้หาทางรับมือได้ดีขึ้น

สุดท้ายนี้อยากให้กำลังใจครับ คนเราทุกคนเคยพลาดกันได้ แต่สิ่งที่สำคัญคือจะทำยังไงให้มันไม่เกิดขึ้นอีก คุณยังมีโอกาสแก้ไขและทำให้ครอบครัวกลับมาอบอุ่นเหมือนเดิม ขอให้สู้ ๆ นะครับ