เราเป็นลูกคนกลางค่ะแต่ตอนนี้พี่เราแต่งงานไปแล้วเหลือแค่เรากับน้อง เราเป็นคนนึงก็ยอมน้องทุกอย่างเพราะไม่ยอมก็จะโดนแม่ด่าแม่ก็จะบอกว่าน้องยังเด็กเสียสละให้น้องเราก็โอเคเข้าใจ แต่พอนานๆไปเราไปไหมเราอยากได้อะไรแทบไม่ได้เลยวันนี้ไปเที่ยวก็ไม่มีความสุขเพราะแทบไม่ได้อะไรเลยเหมือนมาเดินเฉยๆ เพราะเราขออะไรแม่ก็จะว่าเราด่าเราตะคอกใส่ แต่พอน้องเขาดันซื้อของเล่นให้200-300แต่เราแค่อยากได้รองเท้าแตะคู่ละ60 เขาก็ไม่ให้แถมว่าเราด่าเราในงานเราก็พยายามเงียบไม่คิดอะไร พอเข้าร้านกิ๊บแม่เดินไปซื้อให้น้องเราก็เดินเข้าไปอยากได้เหมือนกันแม่ก็บ่นเราอีกใส่อารมณ์ใส่เรา แล้วก็พูดว่าอยากได้อะไรก็เลือก เขาพูดแบบนี้ทำไม่เราไม่กล้าหยิบกลัวเขาจะว่าเราอีก  บางวันเราต้องทำงานส่งครูแล้วน้องมากวนเราเราก็ว่าน้องแต่แม่กับไล่เราให้ไปที่อื่น เราไม่ใช่คนขี้อิจฉานะคะแต่บางครั้งมันก็ทำให้เราคิดมากจริงๆค่ะ