ขอเล่าชีวิตคู่ที่มีแฟนมีอายุ ขอเกริ่นเรื่องแฟนเรานิดนึงนะคะ คือแฟนเรามีฐานะที่เรียกว่ารวยมากกด้วยน้ำมือของเค้าเองตั้งแต่วัยรุ่น เค้าเคยแต่งงานและก็ต้องเลิกรากันไป และไม่สามารถมีลูกได้ เนื่องจากเชื้ออสุจิอ่อน ( คุณหมอบอก ) จากที่ฟังเค้าเล่ามา ชีวิตเรื่องคู่เค้าผ่านมามีหลายคน แต่ก็ต้องเลิกส่วนมากมาจากผู้หญิงมีคนใหม่ และนิสัยเข้ากันไม่ได้ แฟนเรามีญาติเยอะค่ะ เค้าเป็นคนรักพี่รักน้องมาก ช่วยเหลือทุกคนให้รถ ให้เงิน ให้งาน เหมือนเค้าเป็นจุดศูนย์กลาง คือแต่ละพี่น้องก็จะมาหาและเค้าดูแลเค้าค่ะ แต่แฟนเราก็มีอำนาจมากเช่นเดียวกัน ทุกคนจะกลัวเค้าหมด ( รวมเราด้วย ) แฟนเราใจร้อนและอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย น่าจะเป็นเพราะอายุเยอะ แต่เป็นคนใจดี มีเมตตามากค่ะ ทุกคนเลยต้องยอม ไม่มีใครกล้าเถียงกล้าว่าเค้าค่ะ
ชีวิตเราเหมือนจะดีค่ะเพราะแฟนเราก็ให้เราใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่เราดันไม่สบายใจซะงั้น คนภายนอกจะมองเราเป็นผู้หญิงที่โชคดีค่ะ แต่ใครจะรู้ เราต้องแบกรับอารมณ์ของแฟน ที่บางครั้งตะคอกเรา ชอบโมโหง่าย คอยจับผิดเราประจำ ให้ดูดีในสายตาคนอื่นก็จะมาพูดบ่อยๆทำแบบนี้ไม่ดีนะ เหมือนไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด จะทำไรก็ต้องเกร็งไปหมดเพราะกลัวจะโดนด่าโดนว่าค่ะ แต่ข้อดีของเค้าคือรักเรามาก เป็นห่วงเราทุกอย่าง เป็นห่วงครอบครัวเรา โดยเฉพาะแม่เรา บางครั้งก็ท้อค่ะเพราะรับอารมณ์ไม่ไหว แต่พอนึกถึงข้อดีเค้าก็เลิกไม่ลง
แต่สิ่งที่เราน้อยใจแฟน อยากปรึกษาค่ะ คืออย่างที่บอกไปแฟนเรามีพี่น้อง มีลูก ลูกก็มีลูกอีก ก็คือเรียกว่าเหลนค่ะ 555 แฟนเราตามใจเหลนไปซะทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง ให้ทุกอย่าง เอาใจเหลนมากค่ะ เค้าบอกว่าเค้าสอนถูกวิธีแล้วค่ะ พาไปซื่อของเล่นที่ห้างทุกอาทิตย์ หมดครั้งนึงก็เป็นหมื่นค่ะ เด็กชี้อะไรให้หมดค่ะ สรรค์หาของเล่นให้ตลอด เวลาไปซื้อทีจะลากเราไปด้วยค่ะ พอเจอเหลนเท่านั้นแหละเราแทบจะไม่มีตัวตนเลยค่ะ ให้เราช่วยถือของให้ แม่เค้าก็ต้องอุ้มลูกอ่าเนอะ เราก็โอเคถือให้ไม่ได้ไรมาก คือเราพยายามเข้าใจเค้ามีลูกไม่ได้ แต่เราก็ยังไม่ได้แต่งงานกับเค้า เราก็ฟิวยังเหมือนคนนอกอยู่ดี จะให้เราไปอินไปรักเหลนด้วย คือปกติก็ไม่ค่อยชอบเด็กและเล่นด้วยไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว และเด็กก็เอาแต่ใจมาก ถ้าไม่ได้อะไรก็จะร้องให้ และตะคอกใส่ เพราะถูกตามใจเอามากๆ แค่เหลนจับอะไรก็ซื้อให้เลย เราก็เตือนแฟนเราตามใจแบบนี้ กลัวเด็กจะเสียคนในอนาคต เค้าก็ไม่สนใจคิดว่าที่ทำถูกและดี เพราะกลัวเหลนไม่รักมั้งค่ะ เราก็คนภายนอกพูดไรมากไม่ได้ เด๋วจะหาว่าอิจฉาเด็ก แต่ลึกๆเราก็น้อยใจยอมรับ ที่เค้าตามใจ ไม่ดุไม่ว่าเด็กเลย แต่เราโดนเต็มๆ นี่ก็พึ่งเหตุการณ์เมื่อวาน พาไปช๊อปปิ้ง 2 วันติด จะถามเด็กตลอดอยากได้ไรเดี๋นวซื่อให้ แถมยังถามอีก พรุ้งนี้จะไปไหนอีก เดี๋ยวจะพาไปซื้อ เคยปรึกษาเราไหมเราอยากไปไหม พอเราไม่ไปก็โกรธ ลึกๆเราอยากจะบอกความรู้สึก อยากจะเตือนแต่เค้าไม่ค่อยฟังเรา แทบไม่ฟังเพราะเค้าคิดว่าเค้ามีอายุโตเป็นผู้ใหญ่ จะมาฟังเราทำไม ตัวเราเองก็ยอมเกือบทุกอย่าง จนไม่เป็นตัวของตัวเอง เค้าไม่ชอบให้เราไปเที่ยวกับเพื่อน ให้เราอยู่แต่กับเค้า แต่เราจะกลับบ้านทุกวันมานอนกับแม่ค่ะ และก็ไปหาเค้าทุกวันหยุดวันเดียว เค้าชอบให้เราเอาใจเค้า แต่ชีวิตเราก็เปรียบเหมือนในกรง เหมือนเค้าคุมเราหมด เราก็ไม่เคยคิดจะเลิกหรือนอกใจเค้าเลย และรักมาก แต่เค้าไม่ที่จะรับฟังเรา แต่รักเรามาก เหมือนดูขัดแย้งยังไงก็ไม่รู้ ทีเราพิมมา เป็นแค่1 ใน 3 มีอะไรที่เราต้องเจอมากกว่านี้เยอะค่ะ แต่พิมยาวกลัวจะเบื่อค่ะ
เราควรทำยังไงดีกับเรื่องเหลนคือปล่อยไปเป็นสิทธิ์ของเค้าทีจะตามใจหรือเราควรบอกดีคะว่าถ้ารักก็ให้พอดี นึกถึงใจเราบ้าง ลึกๆเราก็รู้สึกรักเหลนมากกว่าเรา เราผิดไหมที่น้อยใจ และ ควรทำอย่างไรให้เค้ารับฟังเราบ้างคะ
ปล. ถ้าพิมพ์อะไรผิดขอโทษนะคะ
ขอระบายที่แฟนเรารักหลาน รักเหลน ตามใจทุกอย่าง ขอคำปรึกษาเราควรทำอย่างไรต่อดีคะ
ชีวิตเราเหมือนจะดีค่ะเพราะแฟนเราก็ให้เราใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย แต่เราดันไม่สบายใจซะงั้น คนภายนอกจะมองเราเป็นผู้หญิงที่โชคดีค่ะ แต่ใครจะรู้ เราต้องแบกรับอารมณ์ของแฟน ที่บางครั้งตะคอกเรา ชอบโมโหง่าย คอยจับผิดเราประจำ ให้ดูดีในสายตาคนอื่นก็จะมาพูดบ่อยๆทำแบบนี้ไม่ดีนะ เหมือนไม่ได้เป็นตัวของตัวเองเลยสักนิด จะทำไรก็ต้องเกร็งไปหมดเพราะกลัวจะโดนด่าโดนว่าค่ะ แต่ข้อดีของเค้าคือรักเรามาก เป็นห่วงเราทุกอย่าง เป็นห่วงครอบครัวเรา โดยเฉพาะแม่เรา บางครั้งก็ท้อค่ะเพราะรับอารมณ์ไม่ไหว แต่พอนึกถึงข้อดีเค้าก็เลิกไม่ลง
แต่สิ่งที่เราน้อยใจแฟน อยากปรึกษาค่ะ คืออย่างที่บอกไปแฟนเรามีพี่น้อง มีลูก ลูกก็มีลูกอีก ก็คือเรียกว่าเหลนค่ะ 555 แฟนเราตามใจเหลนไปซะทุกอย่าง ยอมทุกอย่าง ให้ทุกอย่าง เอาใจเหลนมากค่ะ เค้าบอกว่าเค้าสอนถูกวิธีแล้วค่ะ พาไปซื่อของเล่นที่ห้างทุกอาทิตย์ หมดครั้งนึงก็เป็นหมื่นค่ะ เด็กชี้อะไรให้หมดค่ะ สรรค์หาของเล่นให้ตลอด เวลาไปซื้อทีจะลากเราไปด้วยค่ะ พอเจอเหลนเท่านั้นแหละเราแทบจะไม่มีตัวตนเลยค่ะ ให้เราช่วยถือของให้ แม่เค้าก็ต้องอุ้มลูกอ่าเนอะ เราก็โอเคถือให้ไม่ได้ไรมาก คือเราพยายามเข้าใจเค้ามีลูกไม่ได้ แต่เราก็ยังไม่ได้แต่งงานกับเค้า เราก็ฟิวยังเหมือนคนนอกอยู่ดี จะให้เราไปอินไปรักเหลนด้วย คือปกติก็ไม่ค่อยชอบเด็กและเล่นด้วยไม่ค่อยเป็นอยู่แล้ว และเด็กก็เอาแต่ใจมาก ถ้าไม่ได้อะไรก็จะร้องให้ และตะคอกใส่ เพราะถูกตามใจเอามากๆ แค่เหลนจับอะไรก็ซื้อให้เลย เราก็เตือนแฟนเราตามใจแบบนี้ กลัวเด็กจะเสียคนในอนาคต เค้าก็ไม่สนใจคิดว่าที่ทำถูกและดี เพราะกลัวเหลนไม่รักมั้งค่ะ เราก็คนภายนอกพูดไรมากไม่ได้ เด๋วจะหาว่าอิจฉาเด็ก แต่ลึกๆเราก็น้อยใจยอมรับ ที่เค้าตามใจ ไม่ดุไม่ว่าเด็กเลย แต่เราโดนเต็มๆ นี่ก็พึ่งเหตุการณ์เมื่อวาน พาไปช๊อปปิ้ง 2 วันติด จะถามเด็กตลอดอยากได้ไรเดี๋นวซื่อให้ แถมยังถามอีก พรุ้งนี้จะไปไหนอีก เดี๋ยวจะพาไปซื้อ เคยปรึกษาเราไหมเราอยากไปไหม พอเราไม่ไปก็โกรธ ลึกๆเราอยากจะบอกความรู้สึก อยากจะเตือนแต่เค้าไม่ค่อยฟังเรา แทบไม่ฟังเพราะเค้าคิดว่าเค้ามีอายุโตเป็นผู้ใหญ่ จะมาฟังเราทำไม ตัวเราเองก็ยอมเกือบทุกอย่าง จนไม่เป็นตัวของตัวเอง เค้าไม่ชอบให้เราไปเที่ยวกับเพื่อน ให้เราอยู่แต่กับเค้า แต่เราจะกลับบ้านทุกวันมานอนกับแม่ค่ะ และก็ไปหาเค้าทุกวันหยุดวันเดียว เค้าชอบให้เราเอาใจเค้า แต่ชีวิตเราก็เปรียบเหมือนในกรง เหมือนเค้าคุมเราหมด เราก็ไม่เคยคิดจะเลิกหรือนอกใจเค้าเลย และรักมาก แต่เค้าไม่ที่จะรับฟังเรา แต่รักเรามาก เหมือนดูขัดแย้งยังไงก็ไม่รู้ ทีเราพิมมา เป็นแค่1 ใน 3 มีอะไรที่เราต้องเจอมากกว่านี้เยอะค่ะ แต่พิมยาวกลัวจะเบื่อค่ะ
เราควรทำยังไงดีกับเรื่องเหลนคือปล่อยไปเป็นสิทธิ์ของเค้าทีจะตามใจหรือเราควรบอกดีคะว่าถ้ารักก็ให้พอดี นึกถึงใจเราบ้าง ลึกๆเราก็รู้สึกรักเหลนมากกว่าเรา เราผิดไหมที่น้อยใจ และ ควรทำอย่างไรให้เค้ารับฟังเราบ้างคะ
ปล. ถ้าพิมพ์อะไรผิดขอโทษนะคะ