คือผมมีวิบากกรรมบางประการ ที่ต้องไปทำหน้าที่ เกี่ยกวะเรื่องความเชื่อ เรื่องเหนือธรรมชาติอะไรทำนองนี้
แต่ใมันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ตรงที่ว่าเห็นจะจะว่ามันเป็นทุกข์ แต่มันก็ทิ้งงานตรงนี้ไม่ได้
ขำต้องมีการปฏิบัติในแบบของเดียรถีย์อยากหลีกเลี่ยงไม่ได้มคือต้องมีการบำเพ็ญตบะ มีการแสวงหา
อะไรหลายอย่างที่ต้องอัพเลเวลตัวเอง มีการเกี่ยวพันกะเลื่องผีๆสางๆ
พอจะหนีไปให้พ้นทุกข์แต่มันก็ไปไม่ได้ ต้องเหยียบเรือสองแคม ต้องทำตรงนี้
ต้องทำตรงนี้ โดยที่ใจมันรู้ขึ้นมาเอง ว่าเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไปทำอย่างอื่นไม่ได้
พออยากจะนิพพานมันก็เหมือนเรา อกตัญญู ต่อ สัจจะ ทันที
จะมีเรื่องของความ กตัญญู กับ อกตัญญู มาฉุดรั้งเสมอ
ไม่ทราบว่า ภาวะนี้เขาเรียกว่าอะไร  และผมจะพ้นได้อย่างไร
ถึงจะสามารถไร้พันธะ และพ้นจากกองทุกข์ได้ โดย ไม่ต้องมีเรื่องความ กตัญญู มาฉุดรั้ง
ไม่ได้จะอวดว่าเป็นโพธิสัตว์อะไร แต่มันเป็นจริงๆ และก็อยากจะพ้นแล้วครัล

เพราะหากหนีหรืออกตัญญุ ก็จะถูก กำหราบในวิถีที่มันซับซ้อนอัศจรรย์ทันที