ใบที่ยี่สิบนี้แจ้งแถลงไข ดังคนจรเจนป่าพนาลัย
 วิถีทางในพนา ต้องโดนหนามเหนี่ยวยึดกิลกางกั้นแต่คง 
ต้นคนไปได้ถูกท่า ไม่นานนักหนามเหนี่ยวเกี่ยวกายา
 คงไคลคลาลุสมอารมณ์ปอง ถามลากว่าได้เหมือนใจ 
คิดแต่ติดนิดอุปสรรคมกขัดข้อง จะเป็นปากเป็นเสียง
 เถียงปะลอง แล้วสิ่งต้องการคงได้เหมือนใจเราถ้าเป็น
 ความถามถึงซึ่งโรงศาล ให้คิดอ่านหนีแน่จะแพ้เขาถาม 
คนไข้ว่าคลายหายบรรเทา คนั้นเสาแม้จะมีก็ดี โอยา