ใบที่ยี่สิบเอ็ดชูชุปเหมือนบุปผาถูกแสงกล้าลมแดดตามแผดเผาไม่แห้งแล้งดอกหาอย่าดูเบาดังนกเขาสอนบินเหินนภาถูกลมเเรงพัดตกโอ้อกเอ๋ยแต่ได้เชยระรื่นชื่นหรรษาสุขสเบยแสนสบายในอุราหากถามหาคนไข้ว่าได้คลายถามเป็นความแสนยากลำบากจิตถามลาภนิดมีบ้างเหมือนดังหมายจักเกษมเปรมปรีดิ์ไม่มีวาย  จบคำทายเท่านี้สุขขีเอย