ขออนุญาตเล่าแบบละเอียดเลยนะ (เป็นการระบายของผมด้วยนะครับ เพราะมีเหตุผลที่ผมไม่สามารถเอาไปปรึกษาเพื่อนหรือคนอื่นได้ครับ)

ของผมคบมา 1 ปี 5เดือน ครับ เป็นรักวัยเรียนอยู่เลย555 ในช่วง4-5เดือนแรก แน่นอนว่าหวานกันสุดๆ เนื่องจากเราห้องเดียวกัน เลยตัวติดกันสุดๆเลยครับ

5 เดือน  เริ่มมีปัญหา การน้อยใจกันในเรื่องเล็กๆน้อยๆ แน่นอนว่ามีผมด้วย555 แต่ผมเลือกที่จะปรับตัวเพื่ออยู่ด้วยกันได้ครับ ช่วงนี้ก็เริ่มมีทะเลาะกันครับ แรกๆผมยังเข้าใจนะ ยังควบคุมอารมณ์ เพื่อคุยกับเค้าแบบเปิดใจครับ

6-1ปี เป็นจุดเปลี่ยนสำคัญเลยครับ
เกริ่น ผมเป็นนักดนตรี ชอบตีแบด รักอิสระ พักหลังมาผมเริ่มมีงานดนตรี แน่นอนว่าเวลาเราน้อยลงครับ
จุดเปลี่ยนเริ่มจากวันที่ผมเหนื่อยล้าสุดๆ ในทุกๆวัน ก็มีแฟนเนี้ยล่ะครับ ที่งอนเพราะงานต่างๆนาๆที่ทำให้เราเจอกันน้อยลง  ยอมรับว่าผมไม่ใช่คนดีครับ ผมเคยอธิบาย ถึงเรื่องการปรับตัวให้เค้าลอง ตัวเขาก็รู้ตัวดีครับ

วันที่เขางอนผมอีก ผมเลยปรี๊ดครับ555 เค้าเป็นคนพูดแรงครับ แรงมากจริงๆ จนผมเลือกที่จะตะคอกใส่เค้า แน่นอนว่าคำหยาบต่างๆนาๆ ผมโมโหจริงๆ แล้วไม่เคยโมโหแบบนี้กับผญ มาก่อนจริงๆครับเนื่องจากการทะเลาะกันทุกครั้งที่ผ่านมา ผมยอมมาตลอด แม้จะเป็นเรื่องที่ดูงอนไร้สาระมากๆ ผมก็เลือกที่จะไม่เถียง(เถียงไม่ได้ครับ หนักกว่าเดิม) 

ผมควบคุมตัวเองกลับมาอธิบายทุกเรื่องที่เราไม่เข้าใจกันครับ คำตอบที่ผมได้กลับมาคือ "ไม่ได้ฟัง ลืมไปหมดแล้ว" หลังจากนั้นผมก็เบลอเลย55555555

ผมแทบถอดใจรักผญ.คนนี้เลยครับ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเคยทำด้วยกัน ผมแทบไม่อยากทำแล้ว แต่ที่ไม่เลิก เพราะเค้าเคยเล่าเหตุการณ์ที่ตัวเค้าเคย ฆ ตัวตาย ผมเลยกลัวครับ เลือกที่จะให้โอกาส เค้าอาจจะปรับตัว ผมคิดแบบนั้น

1 ปี ขึ้นไป คิดผิด ไม่มีการพัฒนาครับ หนักขึ้นในทุกๆเรื่องราว ช่วงนี้ผมได้งานแล้ว พาร์ทไทม์ ปัญหาที่เกิดขึ้นในข่วงนี้มีแต่เรื่องหนักๆทั้งนั้นครับ

แน่นอนว่าผมเริ่มปรับตัวเข้าหา แม้งานจะแน่น พาร์ทไทม์จะโถม ก็หาเวลาไปเที่ยวกันครับ แต่มันก็ไม่พอ ที่เค้าอยากได้จริงๆก็คือ มีเวลาให้เหมือนตอนคบกันแรกๆครับ

สะสมอีกแล้วครับ ผมเครียดมากทั้งงานทั้งเรียน แล้วก็มีแฟนที่บันทอนกันในทุกวัน ผมมีเรื่องราวตัวอย่างที่อยากเล่านะครับ ใครอ่านถึงตรงนี้ จะข้ามตัวอย่างไปก็ได้นะ555 (ถ้าข้ามอ่านต่อที่มี **หน้าข้อความนะครับ)

 ตย. เช่น 
(เพื่อนร่วมงาน) - ผมมีเพื่อนร่วมงานเป็นผญ.ครับอยู่คนนึง เราเข้างานพร้อมกัน เค้าทักมาขอยืมกรรไกรตัดเล็บ ผมเลยเอาไปให้ ก่อนเข้างานเราเลยนั่งด้วยกัน(ในที่นี้คือเราไม่ได้ตัวใกล้กันนะครับ นั่งเว้นห่าง ต่างคนต่างรู้ว่าเรามีแฟนกันหมดแล้ว)  เป็นการคุยกันเรื่องงานปกติครับ แน่นอนว่าผมไม่บอกแฟน เพราะรู้ว่า100%เราทะเลาะกันแน่นอน แต่กรรมก็มีให้เห็น เพื่อนรร.เก่าของแฟนผมดันอยู่แถวน้น เรื่องเลยแดงขึ้นมา เราทะเลาะกันจนได้ ผมที่มีมุมมองว่าเค้าก็แค่เพื่อนร่วมงาน กับการหึงหวงของแฟนที่เกินขอบเขต ความคิดสวนทางกันจริงๆครับ แม้เรื่องจะผ่านมาแล้ว แต่แฟนผมเวลาที่มีการทะเลาะกันอีก เค้าจะเอาเรื่องแบบนี้มาพูดให้ตัวผมดูแย่ทุกครั้งเลยครับ บางครั้งก็เอาเรื่องนี้มาเล่าต่อหน้าเพื่อนๆ แล้วดันมาถามซ้ำ ว่า"กลัวเหรอ"ครับ ในปัจจุบันก็ได้รู้ทีหลังว่าตอนน้นเค้ากินยา ฆ ตัวตายไปแล้วครับ แต่อ้วกออกมาก่อน พึ่งรู้เมื่อสองวันที่แล้วเลยครับ

(แชทกับเพื่อน) - ผมเลือกที่จะระบายกับเพื่อนในไอจีครับ ผมระบายทุกสิ่งทุกอย่าง ยอมรับว่าหยาบคายมากครับ สารพัดมากมายที่ผมเก็บมา ไม่เคยได้พูดให้ใครฟัง รวมอยู่ในแชทเพื่อนคนนั้นเลย555 จนเพื่อนตกใจว่าไม่เคยเห็นผมด่าผญ.แบบนี้มาก่อนครับ 
  เป็นเรื่องจนได้ เค้าเอาโทรศัพท์ของผมไปดูครับไม่ทันตั้งตัวเค้าก็แคปทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดแล้วครับ นอกจากนั้นเค้ายังแอบเข้ารหัสไอจีด้วยครับ ทำให้ผมต้องคอยระแวงเอาครับ555 ผมก็ตามง้อแหล่ะครับ ในใจก็กลัวว่าเค้าจะทำร้ายตัวเองด้วย แล้วเหมือนแฟนโรคจิตอ่ะ เค้าเอารูปที่ผมระบายกะเพื่อน ตั้งโปรไฟล์พื้นหลัง แล้วมาบอกว่า เอาไว้เตือนสติครับ?? 

** สะสมจนผมเลือกที่จะไม่แคร์แล้วครับ ผมบอกว่าผมอยากทำงานดนตรีกลางคืนหลังอายุ18 เพราะว่าชอบ เป็นนักดนตรี555 เค้าบอกว่าถ้าทำก็เลิกกะกูไป ครับ สั้นๆ ตามความรู้สึก ผมว่ามันควรสนับสนุนกันนะ ไม่รู่สิ เค้าก็มีของชอบผมก็สนับสนุนนะครับ แต่พอผมจะเลือกทางของตัวเอง มันดันกลายเป็นแบบนี้ซะงั้น แต่ผมก็เลือกที่จะทำแน่ๆครับ งานดนตรี

   วันต่อมาเค้านั่งร้องไห้ ผมที่อยากเข้าไปปลอบ ก็เห็นว่าเค้าเปิดแชทที่ผมคุยกะเพื่อน(ใครไม่เข้าใจ ลองไปอ่านตัวอย่างหัวข้อ *แชทกับเพื่อน"ข้างบนนะ5555 มัดมือชกจัด) แล้วก็เปิดเพลงเศร้า นอนร้องไห้ ผมเลยไม่ปลอบแล้วครับ เหนื่อย ลำไย หงุดหงิดสุดๆ อยู่เฉยๆ จนเลิกเรียน เค้าทักทาบอกว่าจะ ฆ ตัวตุยครับ เห้อ เหนื่อยจริงๆ ผมคุยทุกทางเพื่อให้เค้าไม่ทำแบบนั้นครับ 
   ผมบอกว่าถ้าทำ ผมจะแจ้งอาจารย์ แต่แฟนบอกว่าถ้าบอกอจ. เค้าจะทำแบบไม่ลังเลครับ ผมเลยไ่ม่บอกให้เค้าเลิกทำแบบนั้นครับ แต่ตอนนี้ผมหมดแรงรักสุดๆครับ ไม่กล้าเลิก แต่ก็ไม่อยากสานต่อแล้ว

ยินดีด้วยครับ อ่านจบแล้ว ขอบคุณมาก นี่คือเรื่องราวที่ผมอยากเล่าอยากระบายครับ เพราะไม่รู่จะระบายที่ไหนได้แล้วครับ จริงๆมันยังมีปัญหาอีกมากมาย ทั้งๆที่เรายังเรียนแค่ปวช.อยู่เลยครับ ปวดหัวมาก 
แล้วทุกคนมีเรื่องอะไรก็เอามาระบายกันหน่อยครับ เปิดโอกาสให้จริงๆ 

     *** สามารถให้คำปรึกษาผมได้นะครับ ***