กำลังสับสนตัวเองอยู่ค่ะ ตอนนี้เครียดมากเรื่องอนาคตตัวเอง ตอนแรกจะไปทางแนววาดรูปค่ะ เพราะชอบวาดรูปมากๆ วาดแทบจะตลอดเวลาเลยค่ะ เวลาเรียนก็วาด พอเข้าสู่ช่วงในวัยที่เรื่องเรียนสำคัญมาก การบ้านก็เยอะ ทำให้หมดไฟการวาดรูปไปเลยค่ะ หมดแบบหมดจริงๆ พอผ่านไป2-3ปี ลองกลับมาวาดรูปดู ฝีมือตกลงไปเยอะมาก ยิ่งหมดไฟสุดๆเลยค่ะ  เลยว่าคงไม่ได้ไปทางนี้แล้ว เลยลองสังเกตตัวเองมาสักระยะหนึ่ง ว่าชอบอะไรกันแน่ ปรากฏว่าเราชอบสังเกตพฤติกรมคนค่ะ และชอบสังเกตนิสัยคนเวลาเป็นอะไรยังไง คือดูออกเลยค่ะว่าคนนี้ชอบหรือไม่ชอบสิ่งนี้ และคิดว่าตัวเองเป็นที่ปรึกษาได้ดีระดับหนึ่งเลยค่ะ เพราะคนรอบข้างหลายๆคนชอบมาปรึกษากับเราตลอดไม่ว่าจะเรื่องอะไร เราเลยมั่นใจกับตัวเองว่าอาจจะไปทางนักจิตวิทยา แต่เราเรียนไม่ตรงสายนักจิตเท่าไหร่ เลยว่าจะท้าทายตัวเองดู คือไปอ่านหนังสือเอาเอง แต่พอผ่านมาสัก7-8เดือน เราเริ่มไม่มั่นใจตัวเองอีกแล้ว เพราะเราเครียดง่ายมากค่ะเป็นคนอ่อนไหวง่ายอีก นิดๆหน่อยๆก็ร้องไห้แล้ว และก็เคยเป็นโรคซึมเศร้าอยู่สักพักหนึ่งเลยค่ะเป็นเพราะครอบครัวด้วย ก็เลยคิดลึกๆ คิดเยอะๆ เราอาจจะไปทางนี้ไม่รอดแน่ๆ เพราะเรามีปัญหาทางด้านจิตใจและครอบครัวไม่มีเงินสนันบสนุนเรา เลยหยุดมุ่งมั่นเรื่องนักจิตไปเลยค่ะ ก็ใช้ชีวิตไปวันๆ เราก็คอยมองตัวเองตลอดว่าชอบอะไร ถนัดอะไร ทำอะไรแล้วมีความสุข ปรากฏว่าว่างเปล่ามากเลยค่ะ ทีนี้เครียดใหญ่เลย ก็เลยพยายามมองตัวเองให้ลึก ก็เห็นว่าตัวเองชอบภาษาญี่ปุ่นค่ะ อิ้งพื้นฐานยังไม่ค่อยดี ก็เลยบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร มันค่อยๆฝึกได้ และก็ช่วงปีใหม่ค่ะ เราไปเที่ยวกับญาติๆที่สนิทกันระดับหนึ่งเลย เขาถามเราว่า รู้ยังว่าตัวเองอยากเป็นอะไร เราตอบไปอย่างมั่นใจเลยค่ะว่าสายภาษา เขาถามเราว่า มั่นใจใช่ไหม เราเงียบค่ะ จังหวะนั้นคือเราสตั้นเลยค่ะ เพราะเราก็ไม่ได้จริงๆ พื้นฐานก็แทบไม่พัฒนาเลย เราเริ่มลังเลค่ะ กลับมาเครียดอีกรอบ ญาติเขาเลยแนะนำให้เรามองลึกๆ คิดดีๆ คิดเยอะๆ ให้มองถึงโลกความเป็นจริง แล้วเขาก็ถามเราว่าแล้วเราเก่งภาษาจริงๆไหมล่ะ เราเงียบเลยค่ะ เพราะไม่เก่งจริงๆ เขาเลยบอกว่า ถ้าไม่เก่งภาษาจริงๆมันหางานยากนะ ไหนจะไม่มีคนสนับสนุนอีก ให้เรามองถึงโลกความเป็นจริงให้มากๆ เขาก็เลยถามเราว่า เป็นครูข้าราชการไหม เพราะงานมันมั่นคง ด้วยความที่ภาพจำเขาเห็นเราเคยวาดรูปเก่งค่ะ เขายังคิดว่าเราวาดรูปอยู่ เขาเลยแนะนำให้เป็นครูศิลปะ เขาบอกว่าถ้าเราเรียนครู เขาจะสนับสนุนเราเลยค่ะ เพราะเขาเองก็เป็นครู ซึ่งญาติๆเรามีทั้งครูเด็กและครูพละเลยค่ะ ทั้งสองคนเป็นครูชำนาญการพิเศษ เขาบอกให้เราฟังว่าเงินเดือนเขาน่ะ 30,000อัพเลยค่ะ เราก็ไม่ได้ชอบหรือไม่ชอบขนาดนั้น ก็เลยจะลองทำตามคำแนะนำญาติๆดูค่ะ ไหนๆพวกเขาก็สนับสนุนเราพอดีด้วย เราก็เข้าใจญาติๆแหละค่ะ ด้วยความที่เขาหวังดี อยากให้เรามีอนาคตที่ดี เพราะพวกเขารู้ดีว่าครอบครัวของเรามีปัญหาหนักแค่ไหน เขาไม่อยากให้เราเสียอนาคตดีๆไปค่ะ แต่สุดท้ายแล้ว เราก็ยังไม่มั่นใจได้เต็มอกเลยค่ะ ว่าเราเลือกถูกทางแล้วใช่ไหม 🥹🥹