ตามหัวข้อเลยค่ะหนูเนี่ยชอบทำร้ายตัวเองเวลามีอารมณ์โกรธปนกับความเศร้ามากๆจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่เวลาที่แม่ด่าหรือบ่นมากๆ เหตุนี้ก็เกิดจากหนูด้วยที่เริ่มไม่เชื่อฟังคุณแม่เหมือนเมื่อก่อนพูดอะไรใส่เริ่มเฉยจนแม่รู้สึกโมโห ที่หนูเป็นเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนคือตอนเด็กเวลาทำอะไรชอบโดนเปรียบเทียบกับพี่ชายเสมอในทุกๆเรื่องจนทำให้หนูรู้สึกว่าจะพยายามไปทำไมในเมื่อไม่เคยทำอะไรได้ดีเท่าพี่พอพักหลังๆหนูเลยกลายเป็นเด็กที่เริ่มเฉยๆกับสิ่งที่เเม่บอกเเต่มีครั้งนึงเมื่อไม่นานมานี้แม่พูดว่านี่ควายหรือวัวเพราะเกิดปีฉลูเลยนิ่งๆเหมือนวัวแต่จริงๆเเม่ตั้งใจจะพูดว่าควายเเต่เหมือนหยุดไปแปปนึงค่ะหลังจากนั้นหนูเริ่มทำร้ายตัวเองแต่ไม่ถึงขั้นใช้พวกของมีคมแต่เป็นการหยิก การเอาเล็บขูด ปากกา ไม้เเขวนเสื้อบ้างโดยใช้หวดที่ขาตัวเองเเรงๆเพื่อระบายอารมณ์ค่ะ แต่เวลาทำมักจะทำเวลาอยู่คนเดียวค่ะ หนูไม่รู้จะพิมพ์ยังไงให้ทุกคนเข้าใจเพราะหนูไม่รู้ว่าควรจัดการตัวเองยังไงดี ทั้งความรู้สึกของตัวเองด้วย