สวัสดีค่ะ ตอนนี้เครียดมากเลยใกล้สอบเข้ามหาลัยขึ้นทุกๆที ตอนนี้อยู่ม.5ค่ะ ปกติจะอ่านหนังสือตอนกลางคืน ช่วงตีสองเป็นต้นไปค่ะโดยจะนอนประมาณสองถึงสามทุ่มค่ะ ตื่นไปเรียนตอนตีห้าครึ่งค่ะ ถึงโรงเรียนแปดโมงค่ะแล้วก็เลิกเรียนสี่โมง หลังเลิกเรียนก็จะอ่านหนังสือต่ออีกจนถึงหกโมงค่อยกลับบ้านค่ะ แต่ปัญหาคือแม่เราบอกว่าเรานอนเยอะเกินไป เราไม่ค่อยชอบบอกด้วยค่ะว่าเราทำอะไรแม่เลยอาจจะไม่รู้ เราชอบทำคนเดียวเงียบๆมากกว่า เวลาเราพูดว่าเราอยากเข้าคณะนี้ๆเราจะต้องทำอย่างนี้ แม่ก็จะสวนมาเหมือนไม่สนใจที่เราพูดเลย บางทีเราก็อยากปรึกษาแม่หรือระบายอะไรในใจเพราะช่วงนี้เราเครียดมากๆเลย ที่เราตื่นตีวามก็เพราะเราเครียดจนนอนไม่ค่อยได้บางวันถึงเราจะนนอตีหนึ่ง สุดท้ายเราก็ตะตื่นตีสองตีสามอยู่ดี พอเราปรึกษาแม่เรื่องต่างๆแม่ก็จะชอบแนะนำมากกว่ารับฟัง บางทีเราแค่อยากให้แม่รับฟังเฉยๆแค่นั้นเอง ไม่เห็นจะต้องแนะนำต้องว่ากันมากขนาดนี้เลย แล้วแม่เราช่วงนี้เป็นอะไรไม่รู้นิสัยเปลียนไปจากสุขุมๆนิ่งๆ กลายเป็นอยู่ดีๆทำแบ๊วๆติดพูดอะไรแปลกๆ ยอมรับตรงๆว่าแอบรำคาญค่ะ เมื่อก่อนแม่ไม่เป็นแบบนี้เลย เวลาขับรถก็จะชอบปรบมืองงมากๆทั้งๆที่ควรจับพวงมาลัยมากกว่า เราเคยเตือนแม่ว่าขับดีๆเดี๋ยวรถชน แม่บอกก็จะทำ แล้วก็ตบมือใหญ่เลยค่ะ บางครั้งอยู่ดีๆก็นั่งตบขาตัวเองให้มีเสียงอะค่ะ ทำตัวเหมือนเด็กเลย อาจจะเพราะช่วงนี้พ่อเรางานยุ่งๆเพราะได้ตำแหน่งที่ใหญ่ขึ้นแม่เราคงจะรู้สึกว่าพ่อไม่รักแม่เหมือนเดิมมั่งคะ เลยทำตัวเป็นเด็กให้ดูน่ารัก อันนี้คิดเองนะคะ นอกเรื่องไปไกลเลยค่ะ65555 ค่ะตามที่เราถามตอนแรก ปกติเด็กช่วงวัยนี้ที่กำลังเข้ามหาลัยนอนกันประมาณกี่ชั่วโมงคะ
เราเคยลองนะคะลองอ่านที่โรงเรียนแล้วนะคะสมาธิไม่ได้เลยค่ะทุกคนเสียงดังมากๆเลยต้องมาอ่านตอนกลางคืนแทน แต่ถ้าไม่นอนคอนกลางคืนก่อนอ่านเราก็ไม่รู้จะเอาเวลาไหนไปนอนแล้วค่ะ