ขอบอกก่อนเลยนะคะว่า จขกท.เป็นนักศึกษาค่ะ
ก่อนเข้ามหาลัยก็ใช้ชีวิตปกตินอนดึกสุดได้ไม่เกิน5ทุ่มเพราะอยู่บ้าน พอเข้ามหาลัยได้ออกมาข้างนอกก็เริ่มนอนดึก จาก5ทุ่มก็เป็นเที่ยงคืน จากเที่ยงคืนก็เป็นตี1-2 แรกๆก็ตื่น9-10โมงเช้า พอผ่านมาสักพักมันรู้สึกชอบตอนกลางคืนมากกว่ากลางวัน มันเงียบมันสงบอ่านหนังสือแล้วรู้สึกเข้าใจและมีสมาธิมากๆ ขี่รถไปเซเว่นก็ไม่ต้องกลัวรถเยอะๆอะไรมากมาย ปัจจุบันเราจะใช้ชีวิตกลางคืนมากกว่ากลางวันเพื่อนๆเราก็จะเป็นเหมือนๆเราคือไม่นอนกลางคืนแต่เรานี้คงหนักกว่าใคร เพราะตอนนี้เราไม่นอนกลางคืนจนถึง11โมงเช้าหรือบ่ายเราถึงจะนอนแล้วมาตื่นตอน4-5ทุ่ม เราพยายามไม่นอนทั้งวัน สุดท้ายมันก็เหมือนเดิมคือนอนตี4ตี5ตื่นบ่ายโมง เคยฝืนตัวเองแล้วสุดท้ายก็เหมือนเดิม ตอนนี้ก็รู้สึกทำอะไรช้า คิดช้าบ้าง เหมือนคนไม่มีแรง ถ้าปล่อยนานไปกว่านี้ร่างกายเราคงหนักแน่ๆ😵

ปล.เวลาเรียนเราก็ไปนะปกตินะไม่ใช่เอาแต่นอน555