ตามหัวกระทู้ค่ะ เราไม่รู้ว่าเราควรจะทำยังไงดี พ่อก็พึ่งเสียไปจะเข้า 100 วัน
ทั้งสองคนเริ่มรู้จักกันจากเเอปหาคู่ค่ะ จากนั้นก็พัฒนาเเลกช่องทางติดต่อกัน จนมาคุยกันในไลน์ ทั้งสองคนคุยกันเชิงชู้สาวค่ะ หยอกล้อกันไม่หยุด
เราก็พอเข้าใจค่ะว่า เเม่ก็เป็นเเค่ผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในวัยกลายคน ยังต้องการ การมีใครรักเเละต้องการใครสักคนคอยปกป้อง
ตอนนี้ยังไม่พร้อมคุยกับเเม่ค่ะ เพราะตามบริบทเค้าก็ยังไม่บอกกับเราเรื่องนี้ เราเป็นคนไปรู้มาก่อนเอง ด้วยเเม่ที่เเปลกไป เหมือนระเเวงเรา เเละเราดันไปเห็นปักหมุดเเชทในไลน์เปลี่ยนจากพ่อเป็นผู้ชายคนนั้น เราเลยทำชั่วไปค่ะ ดูทรศ.เเม่ทั้งที่เเม่ไม่ได้อนุญาต
ยอมรับว่าเรื่องเเอบดูเเชทเเม่เราผิดค่ะ เเต่ที่รู้สึกผิดกว่าคือเรารู้สึกผิดต่อพ่อเรา รู้สึกหมดหวังกับเเม่ตัวเอง เราไม่รู้ว่าเรามีสิทธิ์ไปโกรธเค้าไหม เรารู้ว่าเค้าเป็นผู้หญิงคนนึง เเต่เราก็เป็นเเค่เด็กคนนึง ที่ยังคงเสียน้ำตาไปทุกครั้งตอนได้ยินคำว่าพ่อ
เรามีสิทธิโกรธเเม่ที่คุยกับผู้ชายคนอื่นหลังพ่อตายไหมคะ
ทั้งสองคนเริ่มรู้จักกันจากเเอปหาคู่ค่ะ จากนั้นก็พัฒนาเเลกช่องทางติดต่อกัน จนมาคุยกันในไลน์ ทั้งสองคนคุยกันเชิงชู้สาวค่ะ หยอกล้อกันไม่หยุด
เราก็พอเข้าใจค่ะว่า เเม่ก็เป็นเเค่ผู้หญิงคนนึงที่อยู่ในวัยกลายคน ยังต้องการ การมีใครรักเเละต้องการใครสักคนคอยปกป้อง
ตอนนี้ยังไม่พร้อมคุยกับเเม่ค่ะ เพราะตามบริบทเค้าก็ยังไม่บอกกับเราเรื่องนี้ เราเป็นคนไปรู้มาก่อนเอง ด้วยเเม่ที่เเปลกไป เหมือนระเเวงเรา เเละเราดันไปเห็นปักหมุดเเชทในไลน์เปลี่ยนจากพ่อเป็นผู้ชายคนนั้น เราเลยทำชั่วไปค่ะ ดูทรศ.เเม่ทั้งที่เเม่ไม่ได้อนุญาต
ยอมรับว่าเรื่องเเอบดูเเชทเเม่เราผิดค่ะ เเต่ที่รู้สึกผิดกว่าคือเรารู้สึกผิดต่อพ่อเรา รู้สึกหมดหวังกับเเม่ตัวเอง เราไม่รู้ว่าเรามีสิทธิ์ไปโกรธเค้าไหม เรารู้ว่าเค้าเป็นผู้หญิงคนนึง เเต่เราก็เป็นเเค่เด็กคนนึง ที่ยังคงเสียน้ำตาไปทุกครั้งตอนได้ยินคำว่าพ่อ