"บทความนี้เคยโพสไปแล้ว แต่เอามาเรียบเรียงใหม่ 
ความตั้งใจยังเหมือนเดิม คือ อยากให้ทุกคนหันมาสนใจเรื่องความมั่นคงทางการเงินของตนเอง
ความผิดพลาดที่ผ่านมา คือ โพสๆ หายๆ เรื่องไม่ประติดประต่อ
สิ่งที่ยังคงมีในใจคือ ไฟในใจที่ยังไม่ยอมแพ้ (แม้จะเริ่มใหม่หลายครั้งแล้ว) 
สิ่งที่หวัง เป็นกำลังใจให้ผมทำความตั้งใจของตัวเองให้สำเร็จสักที ^ ^"

ขออนุญาตเริ่มต้นใหม่ด้วยการเรีบยบเรียงของเก่าให้เป็นลำดับก่อนละกันครับ "ขอบคุณและขออภัยหากทำให้รำคาญ"

หากพูดถึงการเงินการเก็บเงิน ทุกคนคงเริ่มจากการออมเงิน และทุกคนคงมีประสบการณ์แรกในการออมเงินคือการฝากเงินกับธนาคารใช่ไหมครับ บางท่านอาจเคยได้ลิ้มรสกับ อัตราดอกเบี้ยที่เคยสูงลิ่ว ทุกคนคงเคยถูกปลูกฝังกันมาตั้งแต่เยาว์วัยว่า ต้องเรียนสูงๆ จะได้ทำงานดีๆ มั่นคง มีเงินใช้ มีเงินเก็บ ไม่ต้องคอยลำบากในภายภาคหน้า

ใช่ครับ ปฏิเสธว่าคำสอนเหล่านั้นดี แต่จะบอกว่าดีไม่พอสำหรับยุคสมัยนี้ ไม่พอตรงไหนนะเหรอ ก็เพราะเราแทบเกือบทุกคนไม่เคยได้เรียนวิชาการเงินจากโรงเรียนเลย ใกล้เคียงที่สุดก็คงวิชาคณิตศาตร์ละมัง

หลังจากวันนี้ เราจะมาปลดล็อคทัศนะคติทางด้านการเงินของพวกเรากันใหม่ดีกว่านะครับ
ในชีวิตประจำวันของเรา สิ่งที่เราลงแรงทำงาน หรือทำอะไรก็ตามแต่ สุดท้ายก็เพื่อให้ได้นำเงินมาใช้จ่ายภายในครอบครัว มากบ้างน้อยตาม ก็ตามอัตภาพกันไป คำถามคือ เราเคยมีความรู้สึกสักครั้งไหมว่าเงินที่เรามีอยู่มันเพียงพอแล้วสำหรับการอยู่อาศัย สำหรับค่าใช้จ่ายในยามฉุกเฉิน ไม่นับรวมถึงเพื่อการดูแลคนในครอบครัว ยังไม่นับไปถึงการที่เราต้องเก็บออมบางส่วนไว้เพื่อสำหรับใช้ในยามชรา

เราจะเอาเงินตรงไหนไปเก็บ จะเอาเงินตรงไหนกันสำรองไว้ใช้จ่ายยามฉุกเฉิน ไม่ต้องไปพูดถึงเก็บไว้ใช้ยามชรา ปัญหาเดียวกันทุกคนก็เหมือนจะมีคนมองเห็นมากมายอยู่นะครับ จึงได้มีหนังสือประเภท how to ออกมาเต็มบ้านเต็มเมือง ซึ่งส่วนใหญ่ก็พูดไปทางเดียวกันคือ เก็บออมบ้าง ออมก่อนเก็บบ้าง ใช้แล้วค่อยออมบ้าง ซึ่งมันก็เป็นวิธีซึ่งเค้า(คนเขียนหนังสือ)ใช้ได้จริง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนใช้ได้จริง เพราะเหตุผลและวคามจำเป็นของเราไม่เท่ากัน ไม่ได้บอกว่าหนังสือเค้าไม่ดีนะ แต่จะบอกว่าเราเองต่างที่เข้าไม่ถึงวิธีของเค้า อ้าวแล้วยังไงละ เราก็อยากจะหลุดจากลงจรนี้ แล้วจะให้ยังไง จะมีเงินใช้ เงินเก็บ ไปจนตลอดรอดฝั่งได้อย่างไร

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เวลาเรามีเงินเราก็จับจ่ายใช้สอย ออมบ้างไม่ออมบ้าง เวลาจำป็นต้องใช้เงิน เราก็ต้องเอามาจากเงินเก็บบ้าง เงินยืมบ้าง ส่วนเรื่องการทำประกันนะเหรอ หลายๆคนก็จะบอกว่า อยากจะทำนะ แต่ไม่ไหวหรอก ลำพังกินอยู่ก็จะแย่แล้ว ไว้มีเงินมากกว่านี้หน่อยค่อยทำ เรื่องเงินเก็บไม่ต้องพูดถึง นี่ยังไม่นับถึงการเก็บเงินยังไงให้เงินงอกเงย(นั่นไงเริ่มพูดแบบหนังสือ how toแล้วเรา)
จะดีไหม ถ้าเราจะมาร่วมสร้างความมั่นคงทางการเงินไปด้วยกัน ที่พูดนี่หมายถึงทุกคนนะครับ ไม่ได้หมายถึงคนมี หรือคนไม่มี คนอยากหรือคนไม่อยาก เอาเป็นว่าสำหรับคนที่มีความตั้งใจจะมีความมั่นคงทางการเงินแล้วกัน

แต่ก็นั่นแหละครับ อยากสบายภายหลังมันก็ไม่ง่ายหรอกนะ มันก็ต้องมีการสูญเสียกันบ้าง(สูญเสียความสุขสบาย) พูดให้สวยๆอย่างที่เค้าชอบพูดกันก็คือ เรามาสร้าง weath กันนะครับ

ถามว่าสร้างยังไง ก็ผ่านการเก็บออม ผ่านการลงทุน พอพูดถึงการลงทุน หลายๆคนเริ่มเบือนหน้าหนี ฉันไม่มีตังบ้างแหละ ฉันไม่มีความรู้บ้างแหละ บลาๆๆๆ ซึ่งทั้งหมดคือกำแพงที่เราสร้างขึ้นเพื่อปิดกั้นความสำเร็จของเราเอง เชื่อไหมครับ สมัยนี้มีเงิน 1000 ก็ลงทุนได้แล้ว ง่ายๆผ่านมือถือ ไม่ต้องไปเปิดพอร์ทให้ยุ่งยากด้วย เพียงปลายนิ้วสัมผัส

ที่สำคัญกว่าคือ ความคิดที่ปิดกั้นเรา คือ ทัศนะคติ ที่ต้องเปิดรับ โลกการเงินสมัยนี้ไปไกลมาก เครื่องมือทางการเงินก็มีหลากลายที่พร้อมจะสร้างความปลอดภัยทางการเงินให้กับเรา ทำไมเราจะต้องเอาชีวิตของเราไปแขวนกับเงินฝากเพียงอย่างเดียว จริงไหมครับ (ถ้าใครแย้งเรื่อง แกงค์ Call Center จะบอกว่ามันป้องกันได้ครับ เพียงแค่เรามีสติ ไม่เชือ ไม่คลิ๊ก ไม่โหลด ไม่แสกน ไม่ให้ข้อมูลส่วนตัวคนอื่น ปลอดภัยแน่นอน)
สำคัญยิ่งกว่าสำคัญคือ ความตั้งใจของผมที่ตั้งใจที่สุดคือ อยากให้น้องๆ หรือลูกๆเจน อัลฟ่า หรือเจน ใหม่ๆ เริ่มหันมาสนใจทางด้านการเงิน เพราะมันสำคัญ และเพราะว่าโรงเรียนไม่เคยสอนเรื่องพูดนี้ พ่อแม่ส่วนใหญ่ไม่เคยพูดเรื่องกับลูก จะบอกแต่ว่ายังเด็กเกินไป ถ้าจะบอกว่าโตไปก็สายเสียแล้วก็ออกจะดูรุนแรงเกินไป ขอใช้คำว่า กว่าจะโตไปเราก็พลาดสิ่งดีๆสำหรับชีวิตไปเยอะแล้ว

แต่ก็ใช่ว่ารุ่นลุงๆป้า หรือ วัยทำงานจะสายเสียแล้ว ยังทันครับ เรามาเริ่มด้วยกันนะครับ

สำคัญอันดับแรกเลย. ปรับทัศนะคติทางด้านการเงินของตนเอง เปิดกว้างเพื่อรับโอกาสใหม่ทางการเงิน และมาสรา้งความมั่นคงทางการเงิน หรือ ชื่อสวยๆคือ มาสร้าง weath ไปด้วยกันครับ