ทุกครั้งที่พ่อกับแม่ทะเลาะกัน ต้นเหตุมันเป็นเพราะหนูตลอดเลยค่ะ พ่อจะบอกตลอดว่ามันไม่ได้เป็นเพราะหนูนะ หนูไม่ใช่ต้นเหตุนะ แต่หนูรู้ตัวเองค่ะว่าหนูเป็นต้นเหตุที่ทำให้พ่อกับแม่ทะเลาะกัน คุณตาคุณยายก็บอกแบบนี้ จนหนูไม่อยากจะอยู่ร่วมกับพ่อแม่ ตอนมัธยมต้นหนูเรียนโรงเรียนประจำ ตอนหนูอยู่โรงเรียน พ่อกับแม่รักกันดีค่ะ ไม่เคยทะเลาะกันเลย แต่หลายครั้งที่หนูกลับบ้านก็จะทะเลาะกัน เป็นแบบนี้ตั้งแต่หนูอยู่ประถมแล้วนะคะ ม.ปลายหนูจึงอยากไปอยู่โรงเรียนไกลๆจากพ่อแม่ เพราะหนูไม่อยากเห็นเค้าทะเลาะกันเพราะหนูเลยค่ะ คุณแม่โพสต์ลงเฟซหลังจากที่ทะเลาะกับพ่อว่าทำไมเราไม่สามารถใช้ชีวิตตามใจตัวเองได้ ทำไมต้องนึกถึงคนอื่นก่อน ก็คาดว่าน่าจะเป็นหนูเองค่ะที่แม่กล่าวถึง หนูจัดการความรู้สึกตัวเองกับเรื่องนี้ไม่ได้เลย หลายๆครั้งตั้งแต่เด็กก็คิดว่าตัวเองจะเกิดมาทำไม หนูอยากรู้ว่าหากเป็นบ้านอื่นจะจัดการเรื่องแบบนี้ยังไงหรอคะ
หากคนเป็นลูกรู้สึกว่าตนเองเป็นตัวปัญหาของครอบครัวควรทำอย่างไรดีคะ