เตโอตีวากาน (สถานที่ที่ซึ่งเทพเจ้าประสูติ หรือสถานที่ที่ซึ่งมนุษย์กลายเป็นเทพเจ้า) หรือ เตโอติวากัน เป็นเมืองมีโซอเมริกาโบราณ ซึ่งตั้งอยู่ในหุบเขาย่อยแห่งหนึ่ง ของหุบเขาเม็กซิโก ในเขตเทศบาลซานฆวนเตโอติอัวกัน รัฐเมฮิโก ประเทศเม็กซิโก ห่างจากเม็กซิโกซิตี้ ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 40 กิโลเมตร (25 ไมล์) เป็นที่รู้จักกัน ในฐานะที่ตั้งของพีระมิด ที่มีความสำคัญยิ่งทางสถาปัตยกรรม ซึ่งสร้างขึ้นในทวีปอเมริกา สมัยก่อนโคลัมบัส เมื่อถึงจุดสูงสุด ซึ่งอาจอยู่ในครึ่งแรกของคริสต์สหัสวรรษที่ 1 (ค.ศ. 1–500) เตโอตีวากาน กลายเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกา สมัยก่อนโคลัมบัส โดยมีประชากรประมาณ 125,000 คนหรือมากกว่านั้น ซึ่งทำให้เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุด อย่างน้อยเป็นอันดับที่หกของโลกในสมัยนั้น แหล่งโบราณคดีในปัจจุบัน ได้รับการกำหนดให้เป็นแหล่งมรดกโลกแห่งหนึ่งของยูเนสโก ใน ค.ศ. 1987 และเป็นแหล่งโบราณคดี ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดในเม็กซิโก โดยมีผู้เยี่ยมชม 4,185,017 คนใน ค.ศ. 2017

            ตัวเมืองเตโอตีวากานมีพื้นที่ 8 ตารางไมล์ ร้อยละ 80–90 ของประชากรทั้งหมดในหุบเขา อาศัยอยู่ในเมืองนี้ นอกจากพีระมิดแล้ว เตโอตีวากาน ยังมีความสำคัญทางมานุษยวิทยา จากกลุ่มอาคารที่อยู่อาศัยหลายชั้น สำหรับหลายครัวเรือน "ถนนของคนตาย" และจิตรกรรมฝาผนังที่มีชีวิตชีวา และได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี นอกจากนี้ เตโอตีวากาน ยังส่งออกเครื่องมือหินออบซิเดียนคุณภาพดี ซึ่งพบได้ทั่วมีโซอเมริกา คาดกันว่าเมืองนี้ ก่อตั้งขึ้นเมื่อราว 100 ปีก่อนคริสต์ศักราช โดยเริ่มต้นจากการเป็นศูนย์กลางทางศาสนา ในที่สูงเม็กซิโก ในช่วงประมาณคริสต์ศตวรรษที่ 1 จากนั้น จึงกลายเป็นศูนย์กลางที่ใหญ่ที่สุดและมีประชากรมากที่สุด ในทวีปอเมริกา สมัยก่อนโคลัมบัส มีงานก่อสร้างสำคัญ ๆ อยู่อย่างต่อเนื่อง จนถึงราว ค.ศ. 250 เมืองนี้ อาจดำรงอยู่จนกระทั่งช่วงใดช่วงหนึ่ง ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 7 ถึง 8 แต่สิ่งก่อสร้างสำคัญ ๆ ของเมือง ถูกปล้นและเผาไปตั้งแต่ประมาณ ค.ศ. 550 การล่มสลายของเมือง ยังอาจเกี่ยวข้องกับสภาพอากาศรุนแรง ระหว่าง ค.ศ. 535–536 ด้วย

            แม้จะยังเป็นที่ถกเถียงกันว่า เตโอตีวากาน เป็นศูนย์กลางของจักรวรรดิแห่งใดแห่งหนึ่งหรือไม่ แต่อิทธิพลของเตโอตีวากาน ทั่วทั้งมีโซอเมริกานั้น ก็ได้รับการบันทึกไว้เป็นอย่างดี เราสามารถพบเห็นหลักฐาน ที่แสดงถึงการดำรงอยู่ของเตโอตีวากานได้ ในแหล่งโบราณคดีหลายแหล่ง ในรัฐเบรากรุซ และภูมิภาคมายา ชาวแอซเทกในสมัยหลัง เห็นซากปรักหักพังอันยิ่งใหญ่เหล่านี้ และอ้างว่า มีบรรพบุรุษร่วมกับชาวเตโอตีวากาน โดยดัดแปลง และนำวัฒนธรรมของพวกเขาไปประยุกต์ใช้ ชาติพันธุ์ของชาวเตโอตีวากาน ยังคงเป็นประเด็นอภิปราย กลุ่มชาติพันธุ์ที่เป็นไปได้ได้แก่นาวา, โอโตมี หรือโตโตนัก นักวิชาการบางคนเสนอว่า เตโอตีวากาน เป็นรัฐที่มีชนหลายชาติพันธุ์ เพราะพวกเขา พบแง่มุมทางวัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับชาวมายา เช่นเดียวกับชาวโอโตมี–ปาเม หลังการล่มสลายของเตโอตีวากาน ตอนกลางของเม็กซิโก ก็ถูกมหาอำนาจอื่น ๆ ในระดับภูมิภาคเข้าครอบงำ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง โชชีกัลป์โกและตูลา