พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (รัชกาลที่ 9) ทรงเป็นประธานพระราชพิธีพระราชทานรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 ที่พระที่นั่งอนันตสมาคมเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2511
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 มีทั้งหมด 183 มาตรา เริ่มทำการร่างตั้งแต่ปี พ.ศ. 2502 - 2511 ถือเป็นรัฐธรรมนูญที่ใช้เวลาร่างยาวนานที่สุดในบรรดารัฐธรรมนูญทั้งหมดของไทย (ใช้เวลาร่าง 9 ปี) มีเนื้อหาสำคัญ เช่น ประธานวุฒิสภาเป็นประธานรัฐสภา (มาตรา 72) , สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร/สมาชิกวุฒิสภาไม่สามารถเป็นรัฐมนตรีได้ (มาตรา 139) และ คำสั่งของนายกรัฐมนตรีที่อ้างตามมาตรา 17 ของธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช 2502 ให้มีผลใช้บังคับต่อไป (มาตรา 183) เป็นต้น
การประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 นำไปสู่การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (วันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512) , การแต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา (4 กรกฎาคม พ.ศ. 2511 และ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512) และ การแต่งตั้งจอมพลถนอม กิตติขจร เป็นนายกรัฐมนตรีสมัย 3 (7 มีนาคม พ.ศ. 2512)
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 สิ้นสุดการบังคับใช้เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 อันเนื่องมาจากการรัฐประหารตนเองของจอมพลถนอม กิตติขจร ซึ่งกลายเป็นชนวนสำคัญที่นำไปสู่การเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516

มาจากหนังสือพิมพ์สยามนิกร ฉบับประจำวันพฤหัสบดีที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2511