สวัสดีครับ เราเป็นเด็กคนนึงที่เพิ่งขึ้นม.2 ที่อยากจะสอบเทียบ อยากจะบอกว่า มันเป็นประสบการณ์ที่มีคุณค่ากับผมมากๆ เลย
ผมขอเล่าไปเรื่อยๆ นะคับ ผมเริ่มเตรียมตัวตอนม.1เทอม2 ก่อนขึ้นม.2 ตอนนั้นมีไฟมากเลย คิดกับตัวเองว่า จะได้สอบเเล้วนะ เราต้องขยัน ต้องอ่านหนังสือ เราก็เริ่มตามออนไลน์ที่สอนฟรีมาเรื่อยๆ เเต่พอม.2เทอม1ผมก็เริ่มทุ่มเทกับการเตรียมสอบมากขึ้น ติวทุกวัน อ่านหนังสือทุกวัน
ผมก็เรียนก็ติวไปเรื่อยๆ พอเกรดเทอม 1 ออกมาเท่านั้นแหละรู้เลยคือ เกรดไม่ค่อยดี เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับเทอม1 สาเหตุเกิดจากเราเอาเวลาอ่านหนังสือสอบมากไป ทำให้ไม่ได้ใส่ใจกับการเรียนมากพอ เเม่ผมเลยตัดสินใจให้ไปเรียนพิเศษสถาบันกวดวิชา(ที่เขาสอนออนไลน์) ซึ่งผมเต็มใจเรียนนะ (มั้ง) เพราะรู้ว่าตัวเองผิดพลาดจริงๆ
(ผมเป็นคนหาที่เรียนมาเสนอยายกับเเม่เองด้วย) ในห้องเรียนพิเศษเราได้เจอครูที่ดีท่านหนึ่ง(สมมุติชื่อครูเอมเนาะ)เเกได้ให้ข้อคิดเราในหลายๆเรื่อง ผมรักและชื่นชมท่านจริงๆคับ แต่ข้อเสียของเราคือ เรียนเยอะนะแต่ไม่ทบทวน เลยทำให้เราลืมในสิ่งที่เรียน ซึ่งมันไม่ดีเลยคับ จนผมได้หยุดเรียนกับครูคนนี้เพราะเราฉลาดละ(หยอกๆ555)เพราะเราเริ่มเข้าใจบ้าง มั้ง พอเรียนมาก็เข้าใจสิ่งที่ครูสอนในห้องมากขึ้นเลยครับ เเต่หลังๆเริ่มติดเกมละ54637363หนังสือก็ไม่ค่อยได้อ่าน บางคนอาจจะคิดว่าอายุเเค่นี้จะไปซีเรียสอะไรขนาดนั้น ทำอะไรให้สมกับอายุตัวเองหน่อย นี่เเหละครับสิ่งทำลายกำลังใจ เเต่ผมก็คิดเสมอว่าอย่าให้คำดูถูกมาทำลายอนาคตเราเลย บางคนถามว่าจะประสบความสำเร็จเร็วไปทำไม ผมตอบเลยครับว่า ไม่รู้ หยอกๆ43457474 ที่อยากประสบความสำเร็จเร็วเพราะว่าาา อยากได้ยินยายพูดได้เต็มปากว่า หลานชายฉันส่งเงินมาให้ใช้เดือนละเเสน
(เวอร์ไปปะ7585748) อ่าา พอม.2เทอม2 นี่เเหละครับความสนุกกำลังเริ่มขึ้น(เเต่ก็เศร้าอยู่นะ84848) เริ่มตั้งเเต่ยังไม่เริ่มเทอมสองเลยเเหละ คือต้องซ้อมศิลปหัตถกรรมคับบบ โอ้ยยย อันนี้เเหละครับไม่ได้เที่ยวเลย57853(เเต่ไม่เป็นไรครับไปเเข่งเอาที่1ก็ได้🤭) มาๆ เริ่มเรื่องเลยเเล้วกัน
คือตอนเริ่มเทอม อันนี้น่าจะเรียกเเบบหาปัญหาเข้าตัวเองอ่ะ555 คือครูดนตรีเขาให้เลือกเเบบว่า เทอมนี้จะเรียนอะไร ครูเราก็ให้มา2ข้อ
1.เรียนขลุ่ย
2.วงโฟล์คซอง
เเต่ไอเราก็ไม่ชอบวงโฟล์คไง เลยเสนอครูไปว่าขอเล่นวงหมอลำ(เเบบเหมือนลำไยไรงี้6463637) เท่านั้นล่ะครับความกดดันเริ่มเข้ามา
(จากที่ไหนก็ไม่รู้เเบบเข้ามาตู้ม!!เดียวเป็นโกโก้ครั้นเลย7484884) ทั้งการเรียน ทั้งเรื่องที่โรงเรียน คือตอนนั้นดิ่งเเบบสุดๆๆๆๆๆๆ คือจนเเบบว่ากลับมาจากร.ร มานั่งอ่านหนังสือคือร้องไห้เเบบฉ่ำ ตอนนั้นคือเเบบคิดไรไม่ออกอยู่อย่างเดียวคือ คือ!! ลงสตอรี่ครับ555 พอลงไปได้ไม่นาน ก็จะมีเพื่อนคนนึงคับทักมาเเบบว่า ให้กำลังใจให้คำปรึกษา เพื่อนคนนี้คับไม่ใช่เพื่อนสนิทมากครับ เเต่คือเเบบว่าให้กำลังใจให้คำปรึกษาดีมากกกกเเบบทำให้เราหายเครียดได้ เราสองคนก็จะเเบบให้คำปรึกษากันไปกันมา555 (ฟิวเป็นคนรักเพื่อน74875840) พอเริ่มใกล้กลางๆเทอม ตอนนี้คือคือต้องซ้อมไปเเข่งคับ ผมก็จะซ้อมบ้างเล่นบ้าง เเต่ส่วนใหญ่จะเล่น589594ไม่เป็นไรครับเราเป็นคนชิวๆ58558 รู้มั้ยทำมัยเราเล่นมากกว่าซ้อม เพราะว่าจะมีน้องคนหนึ่งครับที่จะไปเเข่งกับผมเขาเล่นมายคราฟไอเราก็อยากเล่นเนาะก็เลยขอเงินเเม่ซื้อ เท่านั้นเเหละครับสร้างบ้านทุกวัน85848 จบปะ
จบเท่ไปปะ657447
สุดท้ายนี้เราได้ข้อคิดที่มีค่าจากเรื่องนี้คือ
1.ถ้าจะทำอะไรควรเริ่มจากตัวเราเอง เพราะถึงแม้จะเรียนเยอะ ความรู้แน่น แต่ไม่ทบทวน ไม่เอาชนะความขี้เกียจ หมายถึงเอาชนะใจตัวเองไม่ได้ก็เท่ากับว่าพ่ายแพ้ต่อตัวเอง
2. อย่าผัดวันประกันพรุ่ง เพราะเวลาเป็นสิ่งที่มีค่า เป็นสิ่งที่ทุกคนมีเท่ากัน ถ้ามันผ่านไปแล้วจะไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก
3. อย่าประมาท อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว อย่าคิดเราจำได้ แต่ควรเตรียมตัวให้เต็มที่ เท่าที่เราจะทำได้
4.อย่าติดเกมมาก อันนี้สำคัญกว่า (เเต่เสียใจด้วยเราทำไม่ได้59595)
ผมเขียนเรื่องราวนี้ขึ้นมาเพื่อทบทวนตัวเองเพื่อเป็นบทเรียนเพื่อพัฒนาตัวเองต่อไป และผมขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังเดินตามความฝัน ผมเชื่อว่าความพยายามไม่เคยทำร้ายใคร มีคนเคยบอกว่า ความพยายามอาจจะนำมาซึ่งความสำเร็จเสมอไป แต่เราจะได้เรียนรู้บางสิ่งจากความพยายามนั้นเสมอ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคับ ขอบคุณคับ
#อาจจะงงๆหน่อยนะ555
#อาจจะวนบ้าง758558
ชีวิตวัยเรียนที่อยากประสบความสำเร็จเร็วๆ
ผมขอเล่าไปเรื่อยๆ นะคับ ผมเริ่มเตรียมตัวตอนม.1เทอม2 ก่อนขึ้นม.2 ตอนนั้นมีไฟมากเลย คิดกับตัวเองว่า จะได้สอบเเล้วนะ เราต้องขยัน ต้องอ่านหนังสือ เราก็เริ่มตามออนไลน์ที่สอนฟรีมาเรื่อยๆ เเต่พอม.2เทอม1ผมก็เริ่มทุ่มเทกับการเตรียมสอบมากขึ้น ติวทุกวัน อ่านหนังสือทุกวัน
ผมก็เรียนก็ติวไปเรื่อยๆ พอเกรดเทอม 1 ออกมาเท่านั้นแหละรู้เลยคือ เกรดไม่ค่อยดี เรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยครับเทอม1 สาเหตุเกิดจากเราเอาเวลาอ่านหนังสือสอบมากไป ทำให้ไม่ได้ใส่ใจกับการเรียนมากพอ เเม่ผมเลยตัดสินใจให้ไปเรียนพิเศษสถาบันกวดวิชา(ที่เขาสอนออนไลน์) ซึ่งผมเต็มใจเรียนนะ (มั้ง) เพราะรู้ว่าตัวเองผิดพลาดจริงๆ
(ผมเป็นคนหาที่เรียนมาเสนอยายกับเเม่เองด้วย) ในห้องเรียนพิเศษเราได้เจอครูที่ดีท่านหนึ่ง(สมมุติชื่อครูเอมเนาะ)เเกได้ให้ข้อคิดเราในหลายๆเรื่อง ผมรักและชื่นชมท่านจริงๆคับ แต่ข้อเสียของเราคือ เรียนเยอะนะแต่ไม่ทบทวน เลยทำให้เราลืมในสิ่งที่เรียน ซึ่งมันไม่ดีเลยคับ จนผมได้หยุดเรียนกับครูคนนี้เพราะเราฉลาดละ(หยอกๆ555)เพราะเราเริ่มเข้าใจบ้าง มั้ง พอเรียนมาก็เข้าใจสิ่งที่ครูสอนในห้องมากขึ้นเลยครับ เเต่หลังๆเริ่มติดเกมละ54637363หนังสือก็ไม่ค่อยได้อ่าน บางคนอาจจะคิดว่าอายุเเค่นี้จะไปซีเรียสอะไรขนาดนั้น ทำอะไรให้สมกับอายุตัวเองหน่อย นี่เเหละครับสิ่งทำลายกำลังใจ เเต่ผมก็คิดเสมอว่าอย่าให้คำดูถูกมาทำลายอนาคตเราเลย บางคนถามว่าจะประสบความสำเร็จเร็วไปทำไม ผมตอบเลยครับว่า ไม่รู้ หยอกๆ43457474 ที่อยากประสบความสำเร็จเร็วเพราะว่าาา อยากได้ยินยายพูดได้เต็มปากว่า หลานชายฉันส่งเงินมาให้ใช้เดือนละเเสน
(เวอร์ไปปะ7585748) อ่าา พอม.2เทอม2 นี่เเหละครับความสนุกกำลังเริ่มขึ้น(เเต่ก็เศร้าอยู่นะ84848) เริ่มตั้งเเต่ยังไม่เริ่มเทอมสองเลยเเหละ คือต้องซ้อมศิลปหัตถกรรมคับบบ โอ้ยยย อันนี้เเหละครับไม่ได้เที่ยวเลย57853(เเต่ไม่เป็นไรครับไปเเข่งเอาที่1ก็ได้🤭) มาๆ เริ่มเรื่องเลยเเล้วกัน
คือตอนเริ่มเทอม อันนี้น่าจะเรียกเเบบหาปัญหาเข้าตัวเองอ่ะ555 คือครูดนตรีเขาให้เลือกเเบบว่า เทอมนี้จะเรียนอะไร ครูเราก็ให้มา2ข้อ
1.เรียนขลุ่ย
2.วงโฟล์คซอง
เเต่ไอเราก็ไม่ชอบวงโฟล์คไง เลยเสนอครูไปว่าขอเล่นวงหมอลำ(เเบบเหมือนลำไยไรงี้6463637) เท่านั้นล่ะครับความกดดันเริ่มเข้ามา
(จากที่ไหนก็ไม่รู้เเบบเข้ามาตู้ม!!เดียวเป็นโกโก้ครั้นเลย7484884) ทั้งการเรียน ทั้งเรื่องที่โรงเรียน คือตอนนั้นดิ่งเเบบสุดๆๆๆๆๆๆ คือจนเเบบว่ากลับมาจากร.ร มานั่งอ่านหนังสือคือร้องไห้เเบบฉ่ำ ตอนนั้นคือเเบบคิดไรไม่ออกอยู่อย่างเดียวคือ คือ!! ลงสตอรี่ครับ555 พอลงไปได้ไม่นาน ก็จะมีเพื่อนคนนึงคับทักมาเเบบว่า ให้กำลังใจให้คำปรึกษา เพื่อนคนนี้คับไม่ใช่เพื่อนสนิทมากครับ เเต่คือเเบบว่าให้กำลังใจให้คำปรึกษาดีมากกกกเเบบทำให้เราหายเครียดได้ เราสองคนก็จะเเบบให้คำปรึกษากันไปกันมา555 (ฟิวเป็นคนรักเพื่อน74875840) พอเริ่มใกล้กลางๆเทอม ตอนนี้คือคือต้องซ้อมไปเเข่งคับ ผมก็จะซ้อมบ้างเล่นบ้าง เเต่ส่วนใหญ่จะเล่น589594ไม่เป็นไรครับเราเป็นคนชิวๆ58558 รู้มั้ยทำมัยเราเล่นมากกว่าซ้อม เพราะว่าจะมีน้องคนหนึ่งครับที่จะไปเเข่งกับผมเขาเล่นมายคราฟไอเราก็อยากเล่นเนาะก็เลยขอเงินเเม่ซื้อ เท่านั้นเเหละครับสร้างบ้านทุกวัน85848 จบปะ
จบเท่ไปปะ657447
สุดท้ายนี้เราได้ข้อคิดที่มีค่าจากเรื่องนี้คือ
1.ถ้าจะทำอะไรควรเริ่มจากตัวเราเอง เพราะถึงแม้จะเรียนเยอะ ความรู้แน่น แต่ไม่ทบทวน ไม่เอาชนะความขี้เกียจ หมายถึงเอาชนะใจตัวเองไม่ได้ก็เท่ากับว่าพ่ายแพ้ต่อตัวเอง
2. อย่าผัดวันประกันพรุ่ง เพราะเวลาเป็นสิ่งที่มีค่า เป็นสิ่งที่ทุกคนมีเท่ากัน ถ้ามันผ่านไปแล้วจะไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก
3. อย่าประมาท อย่าคิดว่าตัวเองเก่งแล้ว อย่าคิดเราจำได้ แต่ควรเตรียมตัวให้เต็มที่ เท่าที่เราจะทำได้
4.อย่าติดเกมมาก อันนี้สำคัญกว่า (เเต่เสียใจด้วยเราทำไม่ได้59595)
ผมเขียนเรื่องราวนี้ขึ้นมาเพื่อทบทวนตัวเองเพื่อเป็นบทเรียนเพื่อพัฒนาตัวเองต่อไป และผมขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่กำลังเดินตามความฝัน ผมเชื่อว่าความพยายามไม่เคยทำร้ายใคร มีคนเคยบอกว่า ความพยายามอาจจะนำมาซึ่งความสำเร็จเสมอไป แต่เราจะได้เรียนรู้บางสิ่งจากความพยายามนั้นเสมอ หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคับ ขอบคุณคับ
#อาจจะงงๆหน่อยนะ555
#อาจจะวนบ้าง758558