ผมเคยมีคนที่ชอบเป็นรุ่นน้องเรา2คนเคยคุยกันจนสนิดระยะหนึ่งแต่กับมาเสียใจในวันที่เราสารภาพความรู้สึกไปคือน้องตอบปฏิเสธแล้วยิ้มให้ควรมรู้สึกตอนนั้นรู้สึกเศร้ามากได้แต่นั้งคิดว่าไม่น่าพูดไปเลย
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับน้องเขาอีกเลยพอหลังจากเลิกคุยน้องเขาก็เปิดตัวคนใหม่ทั้งลงเพ้อถึงเขาคงคิดถึงลงสตรี่กับคนที่น้องชอบ ความรู้สึกมันเจ็บแต่ต้องกลั้นใจน้ำตาลูกผู้ชายเอาไว้แล้วยิ้มตลอด
เวลาเจอหน้ากันก็จะยิ้มให้กันแต่จะไม่พูดอะไรแต่ความรู้สึกที่ได้เจอกันจะอึดอัดมากจนบอกไม่ถูกพอได้มองหน้าแล้วภาพเดิมๆมันก็กลับมาในหัวจึงทำให้รู้สึกเจ็บ😢💔🖤ทั้งพยายามชวนน้องเขาคุยทุกอย่างมอนิ่งบ้างพยายามฝึกเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่ใช่ตัวเลือกของน้องเขาอยู่ดี
เห็นเธอนึกถึเขาเราก็เจ็บ
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับน้องเขาอีกเลยพอหลังจากเลิกคุยน้องเขาก็เปิดตัวคนใหม่ทั้งลงเพ้อถึงเขาคงคิดถึงลงสตรี่กับคนที่น้องชอบ ความรู้สึกมันเจ็บแต่ต้องกลั้นใจน้ำตาลูกผู้ชายเอาไว้แล้วยิ้มตลอด
เวลาเจอหน้ากันก็จะยิ้มให้กันแต่จะไม่พูดอะไรแต่ความรู้สึกที่ได้เจอกันจะอึดอัดมากจนบอกไม่ถูกพอได้มองหน้าแล้วภาพเดิมๆมันก็กลับมาในหัวจึงทำให้รู้สึกเจ็บ😢💔🖤ทั้งพยายามชวนน้องเขาคุยทุกอย่างมอนิ่งบ้างพยายามฝึกเต็มที่แล้วแต่ก็ไม่ใช่ตัวเลือกของน้องเขาอยู่ดี