วันและเวลาเดินไปไม่เคยหยุด..ทำให้ "มีพบ ก็ต้องมีจาก"

[ ผมขอแบ่งปันเนื้อหาที่ฟังแล้ว ก็คิดตามได้ว่า เออ มันก็จริงนะ .. คนเรามีพบ ก็ต้องมีจาก .. มีงานเลี้ยง ก็ย่อมมีวันเลิกรา
ทุกอย่างไหลเวียน และมีการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆตามกาลเวลา
เพื่อให้สมาชิกในพันทิปได้อ่าน และตระหนักรู้ถึงการไม่ยั่งยืน และไม่มีคำว่า ตลอดไป ครับ ]

(เครดิต ติ๊กต็อกช่อง SomChris)

-----------------------------

เราโตขึ้นมา เรามักจะคิดว่า เนี้ย คือ เพื่อนเรา
แล้วเราจะเป็นเพื่อนกัน เราจะคบกันไปตลอด

ซึ่งในตอนนั้นที่พูด มันก็อาจจะพูดจริงก็ได้ นานาเก่ง

แต่ว่าความเป็นจริงแล้ว เวลาผ่านไป ตัวเรากลับไม่ใช่คนเดิม ตัวเขาก็ไม่ใช่คนเดิม
คนที่เราคิดว่าจะอยู่ตลอด ก็ไม่ได้อยู่ตลอด แล้วไม่ได้กำลังพูดถึงตายจากไปนะ
กำลังพูดถึงทั้งเราได้เปลี่ยน ทั้งตัวเขาได้เปลี่ยน ผู้คนมันเปลี่ยนตลอดเวลา จน..คนที่เขาเคยเป็นในวันนั้น ก็ไม่ใช่คนที่เขาเป็นในวันนี้แล้ว

แล้วความแตกต่างของคนก็ทำให้มันได้ห่างเหินกันออกไป ซึ่งเป็นเรื่องธรรมชาติ tripnote008

แล้วเป็นเรื่องที่ในวันหนึ่งผมเคยไม่เข้าใจ
ในวันหนึ่งผมเคยคิดว่า เอ๊ะ ทำไม ?
ทำไมเพื่อนคนนี้ถึงหายไป อย่างงั้น อย่างงี้

บางทีอาจจะเป็นการที่ผมอาจจะเป็นเพื่อนที่ไม่ดีก็ได้ นานางงในงง

ที่รู้แน่ๆคือ ผู้คนที่เราได้เจอในชีวิตแต่ละวัน คือ ผู้คนที่เราได้เจอเขาในวันนั้น
แต่ไม่ได้แปลว่าเขาจะเป็นคนนั้นตลอด และไม่ได้แปลว่าเราก็จะเป็นคนนั้นที่เจอเขาไปตลอดเหมือนกัน

มันเปลี่ยนแปลงเรื่อยๆ

แล้วคนที่เคยรู้จัก ที่เคยสนิท มันก็ห่างเหินกัน
จนบางที ก็อาจจะยังเป็นเพื่อน แต่เป็นเพื่อนกันห่างๆ
บางทีก็อาจจะกลายเป็นแค่คนที่เคยรู้จัก

ไม่ต้องกลัวนะครับ เวลาเจอแบบนี้ มันเป็นธรรมชาติของชีวิต ผมรู้สึกอย่างงี้

บางคนอยู่กับเรา เพื่อเพียงแค่พาให้เราถึงจุดหนึ่ง หรือเพื่อที่จะสอนอะไรบางอย่างในชีวิตเรา แล้วเขาก็จะไป
แล้วเมื่อถึงวันที่เขาไป ไม่ต้องโทษตัวเอง ไม่ต้องโทษเขา

จงเข้าใจว่าชีวิตก็เป็นอย่างงี้แหละ
เราจะเข้าไปอยู่ในชีวิตคนมากมาย แล้วเราก็จะออกจากชีวิตคนมากมาย
เช่นเดียวกับผู้อื่น ก็จะเข้ามาในชีวิตเรา และออกจากชีวิตเราเหมือนกัน

-----------------------------

[ เรื่องราวมันก็เป็นเช่นนี้แหละครับ อาจจะต้องอ่านวนหลายรอบหน่อย ถึงจะเข้าใจครับ ]

หรือถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจ คิดตามไม่ทัน งั้นลองฟังเขาพูดเลยก็แล้วกันครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา เพื่อนร่วมงาน เพื่อนในพันทิป
พี่ๆน้องๆในที่ทำงาน หัวหน้างาน ลูกน้องของเรา
คนรัก คนเกลียด คนรู้จักทั่วไป
ทุกคนล้วนแล้วแต่ มาพบกัน แล้วก็จากไป ทุกอย่างจะอยู่ในความทรงจำ
มันจะสร้างประสบการณ์ต่างๆให้เรา ได้ใช้ชีวิตในวันข้างหน้าต่อไป

กระทู้นี้ ผมขอไม่ตอบความคิดเห็นนะครับ
พอดีว่า อยู่ในภาวะซึมเศร้าเล็กน้อยครับ
จะกดแค่ ถูกใจ ความคิดเห็นเท่านั้นนะครับ 
ก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ  เพี้ยนเพลีย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่