เรากับสามีมีลูกชาย 3ขวบด้วยกัน เราคิดว่าสุดท้ายแล้วเมื่อถึงจุดที่เราไม่ไหวจริงๆ เดี๋ยววันนั้นเราก็คงตัดสินใจได้เอง คนรอบข้างชอบบอกว่าเราเป็นคนคิดในแง่บวกเกินฮ่าๆๆ ไม่รู้สิ เราแค่อยากมาเล่าเฉยๆ
เราเป็นคนที่เงียบๆและใจเย็น หลังๆมานี้หงุดหงิดบ่อย ส่วนสามีเราเป็นหนุ่มออสค่ะเขาเป็นคนที่ชอบพูดจาหยาบคาย ทั้งกับเราและลูก
ส่วนเรานั้นเป็นคนไม่พูดจาหยาบ เราคิดว่ากับคนรักมันไม่สมควร เราไม่เคยชินกับการที่สามีพูดจาหยาบคายใส่ เวลาที่เขาไม่พอใจเขาจะชอบพูดตะคอกใส่
แต่เราเป็นคนไม่ยอม เราก็เถียงกลับเหมื่อนกัน เราค่อนข้างเป็นคนดื่อมีอีโก้ในตัวเอง เราเป็นคนทำงานทั้งนอกบ้านและในบ้านทั้งหมด ส่วนเขานั้นสอนภาษาอังกฤษอนนไลน์ที่บ้าน เขาจะเป็นคนดูลูกเวลาที่เราออกไปทำงานนอกบ้าน กลางคืนเขาจะเป็นสอนออนไลน์ เราเป็นคนมีรายได้มากกว่าสามี
เราแค่รู้สึกว่าตอนนี้มีเป็นความสัมพันธุ์ที่ท็อกซิกกับเราทั้งคู่ บางทีเราอยากเลิกกับเขามากๆ เคยคุยกันเขาบอกว่ายังไงก็ได้แต่ตัดสินใจมา
บางครั้งเราคิดว่าเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นเมื่อลูกโตขึ้น เราบอกไม่ถูกเรารู้สึกคลุมเคลือไปหมด เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายเรา ไม่เคยนอกใจ
แต่เราแค่คิดว่าบางทีเราควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้ได้ เราไม่รู้อนาคตแค่รู้สึกว่าเราไม่คู่ควรกับคนที่คอยพูดจาไม่ดี ไม่ให้เกียติกับเราแบบนี้
แล้วเราเป็นคนคาดหวังให้เขามีความตั้งใจมากกว่านี้ เรารู้สึกว่าเขาเป็นคนขี้เกียจไม่มีความพยายามมากพอ ซึ่งตอนนี้ลูกเรา 3ขวบแล้ว เราเคยเสนอให้จ้างพี่เลี้ยงเพราะเขาเองก็ทำงานที่บ้าน อย่างน้อยเด็กก็ยังอยู่ในสายตา รายได้ก็เพิ่มขึ้น พวกเราอยู่ที่ประเทศฟิลิปปินส์ เด็กที่นี้เขาจะเรียนกันแค่ 3ชม. ต่อวันสำหรับเด็กเตรียมอนุบาล เราแพลนให้ลูกแล้วตอน 4ขวบ
เราคิดตลอดว่าเออทนไปก่อน ถ้าวันนึงได้จ้างพี่เลี้ยงมีรายได้มากพอ เราอาจจะไม่ทะเลาะกันแบบนี้ก็ได้ หลักๆก็เรื่องเงินด้วย บวกกับเขาชอบให้เราเชื่อฟังเขา แต่เราจะเชื่อฟังได้ยังไงในเมื่อเขาไม่มีความเป็นผู้นำมากพอ
เบื่อความรู้สึกแบบนี้จังเลย ใจลึกๆคิดว่ายังไงแล้วความสัมพันธุ์แบบนี้เราคงไม่ทนจนแก่กับคนแบบนี้ หรือแก่ไปเขาอาจจะนิ่งลงตอนนี้เขาก็จะ 45แล้วนะ เรา 29ปี
มาบ่นเฉยๆค่ะ ยังไงก็ต้องรอดูกันต่อไป บางทีเขาอาจจะเป็นคนขอเราเลิกแทน เราเชื่อว่าต่อให้ทุกคนให้ความคิดเป็นยังไงสุดท้ายแล้วถ้าเรายังไม่ถึงที่สุดยังไงก็ยังต้องไปต่อ หรืออาจจนกว่าเราหมดรักเขาไปเลยนะ
ไปต่อหรือพอแค่นี้
เราเป็นคนที่เงียบๆและใจเย็น หลังๆมานี้หงุดหงิดบ่อย ส่วนสามีเราเป็นหนุ่มออสค่ะเขาเป็นคนที่ชอบพูดจาหยาบคาย ทั้งกับเราและลูก
ส่วนเรานั้นเป็นคนไม่พูดจาหยาบ เราคิดว่ากับคนรักมันไม่สมควร เราไม่เคยชินกับการที่สามีพูดจาหยาบคายใส่ เวลาที่เขาไม่พอใจเขาจะชอบพูดตะคอกใส่
แต่เราเป็นคนไม่ยอม เราก็เถียงกลับเหมื่อนกัน เราค่อนข้างเป็นคนดื่อมีอีโก้ในตัวเอง เราเป็นคนทำงานทั้งนอกบ้านและในบ้านทั้งหมด ส่วนเขานั้นสอนภาษาอังกฤษอนนไลน์ที่บ้าน เขาจะเป็นคนดูลูกเวลาที่เราออกไปทำงานนอกบ้าน กลางคืนเขาจะเป็นสอนออนไลน์ เราเป็นคนมีรายได้มากกว่าสามี
เราแค่รู้สึกว่าตอนนี้มีเป็นความสัมพันธุ์ที่ท็อกซิกกับเราทั้งคู่ บางทีเราอยากเลิกกับเขามากๆ เคยคุยกันเขาบอกว่ายังไงก็ได้แต่ตัดสินใจมา
บางครั้งเราคิดว่าเดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นเมื่อลูกโตขึ้น เราบอกไม่ถูกเรารู้สึกคลุมเคลือไปหมด เขาไม่เคยทำร้ายร่างกายเรา ไม่เคยนอกใจ
แต่เราแค่คิดว่าบางทีเราควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้ได้ เราไม่รู้อนาคตแค่รู้สึกว่าเราไม่คู่ควรกับคนที่คอยพูดจาไม่ดี ไม่ให้เกียติกับเราแบบนี้
แล้วเราเป็นคนคาดหวังให้เขามีความตั้งใจมากกว่านี้ เรารู้สึกว่าเขาเป็นคนขี้เกียจไม่มีความพยายามมากพอ ซึ่งตอนนี้ลูกเรา 3ขวบแล้ว เราเคยเสนอให้จ้างพี่เลี้ยงเพราะเขาเองก็ทำงานที่บ้าน อย่างน้อยเด็กก็ยังอยู่ในสายตา รายได้ก็เพิ่มขึ้น พวกเราอยู่ที่ประเทศฟิลิปปินส์ เด็กที่นี้เขาจะเรียนกันแค่ 3ชม. ต่อวันสำหรับเด็กเตรียมอนุบาล เราแพลนให้ลูกแล้วตอน 4ขวบ
เราคิดตลอดว่าเออทนไปก่อน ถ้าวันนึงได้จ้างพี่เลี้ยงมีรายได้มากพอ เราอาจจะไม่ทะเลาะกันแบบนี้ก็ได้ หลักๆก็เรื่องเงินด้วย บวกกับเขาชอบให้เราเชื่อฟังเขา แต่เราจะเชื่อฟังได้ยังไงในเมื่อเขาไม่มีความเป็นผู้นำมากพอ
เบื่อความรู้สึกแบบนี้จังเลย ใจลึกๆคิดว่ายังไงแล้วความสัมพันธุ์แบบนี้เราคงไม่ทนจนแก่กับคนแบบนี้ หรือแก่ไปเขาอาจจะนิ่งลงตอนนี้เขาก็จะ 45แล้วนะ เรา 29ปี
มาบ่นเฉยๆค่ะ ยังไงก็ต้องรอดูกันต่อไป บางทีเขาอาจจะเป็นคนขอเราเลิกแทน เราเชื่อว่าต่อให้ทุกคนให้ความคิดเป็นยังไงสุดท้ายแล้วถ้าเรายังไม่ถึงที่สุดยังไงก็ยังต้องไปต่อ หรืออาจจนกว่าเราหมดรักเขาไปเลยนะ