ตั้งแต่คลอดลูกคนที่ 2 ออกมา เรารู้สึกแย่กับตัวเองมาก
ลูกคนแรก ตอนนี้ 3.7 ขวบ เราเลี้ยงเองคนเดียว กินเต้า อยู่กับเราเยอะมาก เพราะเราเป็นแม่ฟูลไทม์ ยังไม่ได้ทำงาน ลูกติดเรา
แต่พอคนที่ 2 เราเริ่มทำงาน ย้ายที่อยู่ จ้างพี่เลี้ยง เราเริ่มรู้สึกห่างเหินกับคนโต เพราะหน้าที่ที่เราทำทุกวัน กลายเป็นสามีมาทำ เช่นส่งลูกที่โรงเรียน อาบน้ำตอนเย็น มีแต่เข้านอนที่ลูกยังเลือกที่จะนอนกับเรา คืออย่างอื่นทำกับสามีได้หมด และเหมือนเริ่มติดสามีเรามากขึ้นมาก
ส่วนคนเล็ก เนื่องจากเราเริ่มทำงาน และยังอยากดูคนโต เราเลยดูคนเล็กรอบดึกเยอะ ตอนนี้น้อง 2 เดือน ส่วนกลางวัน ผลัดกันกับพี่เลี้ยง สามี กลายเป็นเลี้ยงหลายมือ และคนนี้ไม่ได้เข้าเต้าเลย ปั๊มนมอย่างเดียว เพราะทุกคนไม่ยอม ให้เข้าเต้ากลัวติดแม่มากไป เลยไม่มีความอบอุ่นกับแม่เลย
จากที่เคยเลี้ยงคนโต เราเข้าใจลูกทุกอย่าง เรารู้ว่าลูกต้องการอะไร ทุกอย่างไปในการเลี้ยงของเรา แต่พอมาคนเล็ก เนื่องจากเลี้ยงหลายคน บางทีเรารู้สึกไม่เข้าใจลูกเลย ลูกร้อง ก็ไม่เงียบ บางทีอุ้มก็ไม่ถูกใจ บางทีคนอื่นอุ้มเงียบ เราอุ้มปลอบตั้งนาน ไม่เงียบ คือเราเฟลมาก รู้สึกเป็นแม่ที่ใช้ไม่ได้ ไม่รู้จักลูกเลย ต่างกับคนแรกที่เรารู้สึกว่าเราเป็นแม่ที่พอใช้ได้และมีความสุขกับการเลี้ยงลูกมากกว่านี้มาก
ตอนนี้เหมือนต้องแยกร่าง แต่กลับกลายเป็นว่าเราให้เวลากับทั้งสองคนไม่พอ
เราไม่รู้จะทำยังไง รู้สึกแย่กับตัวเองมากๆค่ะ
เป็นแม่ลูก 2 แล้วรู้สึกเฟล
ลูกคนแรก ตอนนี้ 3.7 ขวบ เราเลี้ยงเองคนเดียว กินเต้า อยู่กับเราเยอะมาก เพราะเราเป็นแม่ฟูลไทม์ ยังไม่ได้ทำงาน ลูกติดเรา
แต่พอคนที่ 2 เราเริ่มทำงาน ย้ายที่อยู่ จ้างพี่เลี้ยง เราเริ่มรู้สึกห่างเหินกับคนโต เพราะหน้าที่ที่เราทำทุกวัน กลายเป็นสามีมาทำ เช่นส่งลูกที่โรงเรียน อาบน้ำตอนเย็น มีแต่เข้านอนที่ลูกยังเลือกที่จะนอนกับเรา คืออย่างอื่นทำกับสามีได้หมด และเหมือนเริ่มติดสามีเรามากขึ้นมาก
ส่วนคนเล็ก เนื่องจากเราเริ่มทำงาน และยังอยากดูคนโต เราเลยดูคนเล็กรอบดึกเยอะ ตอนนี้น้อง 2 เดือน ส่วนกลางวัน ผลัดกันกับพี่เลี้ยง สามี กลายเป็นเลี้ยงหลายมือ และคนนี้ไม่ได้เข้าเต้าเลย ปั๊มนมอย่างเดียว เพราะทุกคนไม่ยอม ให้เข้าเต้ากลัวติดแม่มากไป เลยไม่มีความอบอุ่นกับแม่เลย
จากที่เคยเลี้ยงคนโต เราเข้าใจลูกทุกอย่าง เรารู้ว่าลูกต้องการอะไร ทุกอย่างไปในการเลี้ยงของเรา แต่พอมาคนเล็ก เนื่องจากเลี้ยงหลายคน บางทีเรารู้สึกไม่เข้าใจลูกเลย ลูกร้อง ก็ไม่เงียบ บางทีอุ้มก็ไม่ถูกใจ บางทีคนอื่นอุ้มเงียบ เราอุ้มปลอบตั้งนาน ไม่เงียบ คือเราเฟลมาก รู้สึกเป็นแม่ที่ใช้ไม่ได้ ไม่รู้จักลูกเลย ต่างกับคนแรกที่เรารู้สึกว่าเราเป็นแม่ที่พอใช้ได้และมีความสุขกับการเลี้ยงลูกมากกว่านี้มาก
ตอนนี้เหมือนต้องแยกร่าง แต่กลับกลายเป็นว่าเราให้เวลากับทั้งสองคนไม่พอ
เราไม่รู้จะทำยังไง รู้สึกแย่กับตัวเองมากๆค่ะ