สวัสดีค่ะ จขกท.อายุ21นะคะ  ต้องบอกก่อนค่ะว่าเป็นครอบครัวลูกคนเดียว โตมาก็อยู่บ้าน ตอนมอปลายเเทบไม่เคยออกไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเลยค่ะ เด็กดีสุดๆ จนได้มาเรียนมหาลัยนะคะก็มีเเฟนค่ะ ตอนนี้ก็สองปีกว่าเเล้วค่ะ เเล้วปัญหาคือจขกท.ไม่อยากปิดเเล้วค่ะว่ามีเเฟน ที่ผ่านมาเวลาเเม่ถามก็จะตอบปัดๆตลอด เพราะวันเกิดปีก่อนเเม่บอกว่าอย่าเพิ่งมีเเฟนนะ  ทีเเรกกะจะบอกตอนนั้นเเหละค่ะเเต่พอได้ยินเเล้วมันก็ใจเเป้วเเล้วก็เลยเก็บไว้กับตัวเอง ผ่านมาจนถึงวันนี้พ่อเเม่ก็ยังไม่รู้นะคะ ว่ามีเเฟน
.
.
อยากขอปรึกษาค่ะ ว่าเราควรคุยกับพ่อเเม่ที่หัวโบราณยังไงดีคะ ให้เขายอมเปิดใจฟังเรา คือเวลาพูดหรือตั้งหัวข้อสนทนาผู้ใหญ่มักไม่ค่อยฟังที่เราพูดค่ะ ส่วนใหญ่หนักที่เเม่เเต่จขกท.คิดว่าถ้าเรื่องเเบบนี้ควรบอกเเม่คนเเรกค่ะ เเต่เเม่เป็นคนโผงผาง ไม่ค่อยรับฟังสิ่งที่พูดเลยไม่อยากบอกค่ะ เราควรเริ่มยังไงดีคะ
จะบอกโต้งๆไปเลยดีไหมคะ เเต่ก็กลัวเเกจะตกใจ