ถ้าจะมาโจมตี ไม่ต้องเม้นแล้วนะคะ ขอโทษที่ถามแปลกๆค่ะ

ไม่ได้เป็นย้ำทำนะครับ แต่จะย้ำคิด พอพยาพยามปิดกั้นความคิดตัวเองร่างกายจะเกร็ง บางวันเกร็งทั้งวันทรมานอยู่ครับ และเป็นคนที่อยู่กับตัวเองเยอะเพราะกลัวที่จะเข้าสังคมกับผู้อื่น แม้แต่ครอบครัวเราก็แทบไม่พู

เราขอวิธีฮีลใจจากเพื่อนๆหน่อยได้มั้ยใครที่ผ่านมาเจอ ตอนนี้เราเเย่มาก เขากำลังจะทิ้งเราไปเพียงเพราะเขาอยากมีชีวิตที่ดีขึ้นอยากใช้ชีวิตอิสระทิ้งเราไว้กลางทางเเบบที่เราไม่ได้เตรียมใจเลยเพราะอะไรถามตัวเอง

ครอบครัวชอบว่าเราว่าเมอลอยพูดไม่รู้เรื่องบอกอย่างหนึ่งได้อย่างหนึ่ง เข้าใจกันยัง ทั้งที่เขาบอกให้เราไปซื้ออย่างหนึ่งเราได้อย่างหนึ่งที่ไม่ตรงที่เขาบอกก้โดนว่า จิตใจเราไม่ได้แข็งขนาดนั้นนะเว้ย อ่านเข้า

เรารุ้สึกผิดมากมากจนไม่รุ้จะทำยังไงกับตัวเอง เมื่อประมาณ5ปีที่คุณพ่อหนูเสียด้วยโรดมะเร็งตับ ตอนนั้นเรายังเด็กมาก เราไม่ดูแลเลยค่ะ เวลาเราเดินไปเห็นแม่เช็ดตัวให้เราทนเห็นไม่ได้ เดินออกมาร้องไห้ตลอด เรา

เราอายุ 30+ และตัดสินใจไปเรียนภาษาด้วยเหตุผลส่วนตัว เลยลาออกจากงานประจำเพื่อไปเรียนต่อ ทำเอกสารและทุกอย่างจบครบหมดแล้วเหลือเวลาอีก ไม่กี่วันต้องเดินทางแล้ว จึงตัดสินใจเริ่มบอกเพื่อนๆว่า เออไปเรียนต่อน

เราอยากไปปฏิบัติธรรมให้จิตใจสงบ ส่วนตัวเราเป็นคนฟุ้งซ่าน เหมือนคนสติไม่มั่นคง เลยอยากไปสงบจิตใจจากโลกภายนอก แนะนำสถานที่ที่ดีๆหน่อยได้ไหมคะ เอาแบบคนไม่เยอะมากด้วยก็ดี แล้วมีที่ไหนบ้างคะที่นั่งสมาธิกับ