เครียด ร้องไห้ทุกวัน ไม่มีความสุข ไม่อยากคิดมาก ไม่อยากเก็บมาคิดเล็กคิดน้อย รู้สึกว่ายิ่งนานวันขึ้นยิ่งมีเเต่พลังงานลบ ยิ่งดูดกลืนพลังชีวิตไปเยอะมาก
จนไม่อยากทำอะไร อยากนอนเฉยๆ อยากหลับไปเฉยๆ ไม่ฟื้นขึ้นมาเลยยิ่งดี แต่อีกใจก็นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่หน้าคนที่เรารัก มันเลยท้อไม่ได้ ตายได้แต่ยังไม่ตาย