เรื่องมีอยู่ว่า ผมเนี่ย"ไล่พ่อตัวเองออกจากบ้าน" ด้วยปัญหาเรื่องเงิน พ่อผมทำงานได้เดือนล่ะ 18,000 บาทแต่บริษัทจะให้เบิกอาทิตย์ล่ะ 3,000 บาท 4 อาทิตย์เป็นเงิน 12,000 บาท พอสิ้นเดือนมันจะเหลือ 6,000 บาท มีค่าบ้าน 5,200 ที่เป็นเงินพ่อจ่าย เป็นงานวิ่งรถเงินไม่ตายตัว แต่ว่าเงิน ที่เหลือ 6,000 ต้องจ้างค่าบ้าน มันก็จะไม่เหลือ แต่ในระหว่างเดือน พ่อผมไปเซ็นร้านค้ากินเบียร์ แล้วกินไม่รู้จักพอ ทั้งเดือนอยู่ที่ 3,000-5,000 ยังไม่ใช่ทั้งหมด เขาได้ไปเซ็นกับร้านค้าที่บริษัทอีกแระมาณ 2,000 บาท รวมๆเงินเซ็นจะอยู่ที่ 6,000 บาท ในสวนนี้ผมก็ต้องเอาเงินตัวเอง ที่ทำงานได้เดือนล่ะ 10,500 มาตามจ่ายให้ เงินส่วนนี้ต้องใช้ให้ถึงสิ้นเดือน รวมให้เงินน้องไปเรียนด้วย ผมก็เลยต้องทำงาน 2 อย่าง งานประจำเสร็จ ร้านอาหารต่อ ขนาดผมทำ 2 งานต่อวัน ก็ไม่พอ ตัวผมใช้เงินแค่กินข้าวกลางวันมื้อเดียว และซื้อกับข้าวมาให้น้องกับพ่อตอนเย็น แต่แล้วพอผมเริ่มพูดคุย เขาจะพยายามเปลี่ยนเรื่อง เขาเคยว่าจะทิ้งพวกผมอยู่แล้ว วันหนึ่งเขาเมาแล้วกลับบ้านมา ผมเริ่มมีปากเสียงกัน จนเขาเอามีดไล่แทงผม แต่ผมเตะกระทืบพ่อจนสลบ แต่ว่าก็ปรับความเข้าใจกัน เขาก็ทำซ้ำๆแบบนี้ จนผมเหนื่อย ในใจผมบอกว่า "พอได้แล้ว" ปล่อยไปเถอะ ผมก็ไม่ง้อไม่สนแล้วพอแล้ว แต่กรรมมันติดจรวดจริงๆ ผมอุบัติเหตุ จนเอนขาขาดที่เคยเตะกระทืบพ่อ ขาด 2 ข้าง ไปผ่าตัด 2 รอบก็ยังไม่ดีขึ้น ผมรักษาตัวที่ธรรมศาสตร์ ให้อาจารย์หมอผ่าตัด ก็ยังไม่ดีขึ้น แต่ถึงผมจะตาย ไม่มีข้าวกิน ไม่มีบ้าน ตายเป็นศพ ผมก็จะไม่ตายคนๆนี้กลับมาอีก ถ้าถามแม่ผมไปไหน แม่ผมเสียครับ ทำงานหนักในขณะที่พ่ออยู่ในคุก เลี้ยงผมกับน้องขึ้นมา พ่อออกจากคุกมาก็คิดว่าจะเบาภาระแม่ลง แต่ทำให้แย่กว่าเดิม "คำถามครับ ผมมันเลยไหม"