---

 ส่วนตัวชอบตัวละครวามนมาก ตอนแรกยังไม่คิดว่าจะมีบทบาทมากขนาดนี้ นึกว่าจะเป็นพระเอกหรือตัวละครที่คอย support ท้าวศรีสุดาจันทร์ หรือพระเอกไม้ประดับที่ไม่ได้มีบทบาทอะไรมาก เพราะยังไงเรื่องราวก็ดำเนินด้วยนางเอกของเรื่อง แต่กลายเป็นว่ามีส่วนสำคัญมากกว่าที่คิด 

ชอบที่ตัวละครวามนมีมิติ ไม่ใช่เลวแบบอยู่ๆก็เลวเป็นตัวละครแบนๆแต่มีความเป็นมนุษย์ เพราะเราเริ่มได้เห็นตั้งแต่เขาเป็นพราหมณ์หนุ่มที่มีความรักสดใสทั่วไป มีความใจดีกับเด็กที่ร้องไห้ตอนเหยี่ยวตาย ไม่ฝืนใจหญิงคนรักตอนที่พ่อสั่งให้มีอะไรกัน เราสัมผัสได้ว่าพื้นฐานของวามนไม่ใช่คนนิสัยเลวร้าย แต่ค่อยๆเลวขึ้นจากการพัฒนาของตัวละครตามสิ่งที่ได้รับ


จากพราหมณ์หนุ่มที่มีบุคลิกสุขุม ยิ้มง่าย ดูเฉลียวฉลาดน้ำนิ่งไหลลึก พอได้ขึ้นบัลลังก์ก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคน  มีความหลุกหลิก เหลิงในอำนาจ เสน่ห์จากความเฉลียวฉลาดหายไปสิ้น ตรงนี้แอบคิดว่าด้วยความที่เรื่องต้องรีบจบภายใน 10 Ep เลยทำให้ดูกระโดดไปนิดหน่อยแต่ก็พอเข้าใจได้

จากความรักสดใสกลายเป็นความแค้น ขอเบิกข้อความที่ครูแอ๋วที่ติวการแสดงเคยพูดถึงฟิล์มและวามนไว้ 



ตอนจบก็เหมือนคนหลุดๆ เกือบจะวิปลาสตั้งแต่ตอนบีบคอจินดาในห้อง ตอนหลบในกรุ บุคลิกต่างจากวามนตอนเป็นพราหมณ์โดยสิ้นเชิง จริงๆก็ไต่ๆมาตั้งแต่ตอนจุดพลุขืนใจจินดา ฆ่าพระไชยราชา  ให้ความรู้สึกทั้งเกลียดแต่ก็เวทนา สุดท้ายก็มีจุดจบที่สาสม


ส่วนตัวขอชื่นชมและดีใจที่ได้เห็นฟิล์มในบทบาทนี้
เป็นตัวละครที่ทำให้เราได้เห็นฟิล์มในอีกแบบที่ฉีกออกไปสุดๆ และสลัดภาพพระเอกคนดีแบบที่แฟนละครคุ้นตา 

แล้วทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไรกันบ้างคะ