สวัสดีค่ะทุกท่าน
ไม่ขอเกรินเยอะเเยะละกัน ในกระทู้ที่เเล้วๆมาจะเห็นว่าเราเป็นริดสีดวงมาค่ะ

จนตอนนี้ก็ครบหนึ่งปีเเล้วที่มีอาการเลือดออกบ้างเจ็บบ้างอักเสบเป็นวนๆค่ะ
จนเมื่อวันจันทร์ที่เเล้วเข้าห้องน้ำเเล้วเลือดออกเยอะมากสำหรับเรานะ

ซึ่งไม่รู้สาเหตุที่ออกด้วยจะบ้า วันอังคารก็ยังออกอยู่ค่ะ เลยตัดสินใจลางานตั้งเเต่วันพุธกลับบ้านมาหาหมอ

วันพฤหัสไปหาหมอตอนเช้าบอกหมอว่าอยากผ่า หมอก็บอกเดี๋ยวผ่าให้ตอนเย็นเลยเขียนใบส่งตัวไปโรงพยาบาล อดข้าวอดน้ำตั้งเเต่ตอนนั้นเลยประมาณ 08:00 น.ค่ะ

เดินเรื่องอยู่สักพักใหญ่ๆก็ได้ขึ้นเตียงเจาะเลือดเจาะน้ำเกลือรอผ่าเราได้ผ่าช่วง 17:00 น. ก่อนหน้านั้นก็มีพยาบาลมาสวนก้นนิดหน่อยไม่เจ็บอะไรค่ะ

จนเขามาเข็นไปห้องผ่าก็นอนมองเพดานไปเรื่อยๆรอคิวเข้าห้องผ่าสักพักก็ได้เข้าผ่า

ในห้องผ่าคือชิลมาก บล็อคหลังไม่เจ็บเลย
ผ่าเเป๊บเดียวเองไม่ถึง5นาทีด้วยซ้ำเสร็จเเล้ว
ผ่าเสร็จจะมีผ่าก๊อตเเปะก้นเราอยู่นะคะนอนดูอาการสัก 1 ชม. ก็กลับไปห้องพักเดิม

รอยาชาหมดก็นานอยู่ 4-6 ชม.คุณหมอที่บล็อคหลังบอกว่าให้ยาชาไม่เยอะจะได้ฉี่เองได้หลังยาชาหมดก็รู้สึกเเสบเเผลกับตึงๆลองลุกเดินไปฉี่เองก็ฉี่ได้คือลุกเดินได้ตั้งเเต่หลังยาชาหมดเลยค่ะเรา

กินข้าวกินยาเเก้ปวดไป1เม็ดก็นอนหลับๆตื่นๆเพราะพยาบาลมาวัดไข้ความดันเรื่อยๆ

จนวันศุกร์ตอนเช้าหมอมาบอกกลับบ้านได้เลย จะเจ็บเเผลหน่อยไม่เป็นไร ท้องไม่ผูกไม่สั่งยาถ่ายให้ ให้เเค่ยาเเก้ปวดมา
กำชับให้เเช่ก้นในน้ำอุ่นเช้าเย็น
กินอาหารอ่อนๆอย่าเบ่งถ่ายไม่ต้องทำเเผลเเค่ล้างให้สะอาดเช็ดให้เเห้งพอ
ง่ายดายจริงๆ

วันศุกร์เรายังไม่ถ่ายนะคะ
มาถ่ายเมื่อเช้าคือวันเสาร์ก็เจ็บนะเเต่ทนได้ไม่เเย่อย่างที่คิดมีเลือดออกนิดหน่อยน้อยกว่าตอนเป็นอีกเออดีเเฮะ

เเล้วก็เเช่ก้น กินข้าวกินยา เรากินเเค่ยาพารานะคะไม่ได้ปวดเยอะ

อาการตอนนี้เลยคือเเสบเเผลบ้างตึงๆจุกๆเจ็บเล็กน้อยตอนเเช่ก้นจับๆดูเเผลก็มี
ก้อนบวมๆ 2 ก้อนรู้สึกขนาดจะลดลงจากเมื่อวานด้วย เรามีทั้งหมด2หัวข้างในเเล้วก็ยื่นออกมาข้างนอก1หัวหมอบอกว่าเอาออกให้หมดเลยนะถ้าจำไม่ผิดเพราะตอนผ่าคือเร็วมากไม่เห็นเเม้กระทั้งริดสีดวงเหมือนคิวผ่าเยอะมั้งทุกคนดูรีบ 55555555

สรุป
- ผ่าโรงบาลรัฐนะคะใช้สิทธิประกันสังคมไม่ต้องจ่ายสักบาทใช้นอกเขตด้วยนะก็ใช้ได้

-ความเจ็บ
เต็ม 10 ให้ 4 ค่ะเจ็บเเบบรวมๆคือการผ่าตัดมันต้องเจ็บอยู่เเล้วเเต่ไม่ได้เจ็บมากมายอะไรเจ็บพอๆกับตอนเป็นริดสีดวงเลยค่ะ
อาจจะเพราะเรายังเป็นไม่เยอะมากหัวไม่ใหญ่เเล้วก็มีอาการเเค่เลือดออกเลยอยากผ่าไม่ใช่บวมอักเสบเหมือนคนอื่นๆผ่าเสร็จเลยไม่เจ็บมากเเล้วเเต่คนจริงๆค่ะ

-คำเเนะนำ
ใครเป็นอยู่ไม่มากระยะ 1-2 ให้รีบรักษาเปลี่ยนพฤติกกรรมนะคะไม่งั้นเข้าระยะ 3-4
ลำบากเเน่ค่ะทั้งเจ็บทั้งเลือดมาเเน่เเล้วมีทางหายขาดทางเดียวคือต้องผ่าค่ะกินยา
เหน็บยา คือการเลี้ยงโรคให้สงบเฉยๆมีโอกาสกำเริบได้ตลอดเวลาเเละถึงผ่าก็มีโอกาสกลับมาเป็นอีกจากติ่งใหม่นะคะติ่งเก่าที่ตัดไปไม่เป็นเเล้วมันเป็นโรคที่เกี่ยวกับพฤติกรรมล้วนๆเลยต้องเปลี่ยนถึงจะป้องกันโรคนี้ได้

ใครที่หมอไม่ยอมผ่าให้ลองไปคลีนิค
ฉะเพราะทางดูปรึกษาหมอฉะเพราะทางโดยตรงค่ะหมอเก่งๆจะผ่าให้เลยไม่เลี้ยงโรคเลี้ยงไข้เเน่นอนเเต่ต้องดูอาการด้วยค่ะเป็นเยอะเป็นน้อยเเล้วเเต่คน

ใครมีติ่งเเล้วผ่าเลยค่ะอย่ารอให้ใหญ่ให้บวมอักเสบจะเจ็บเยอะถ้าผ่าตอนนั้น ผ่าตอนไม่บวมไม่อักเสบเเบบเราผ่าเสร็จเจ็บน้อยเเผลหายเร็วค่ะ

อีกอย่างไม่มียากินยาทายาเหน็บที่ทำให้โรคนี้หายขาดนะคะเเค่บรรเทาเเล้วก็ทำให้โรคสงบกล้าพูดได้เลยค่ะจากประสบการณ์

อย่าเสียเวลาอย่าเสียเงินค่ะไปหาหมอดีที่สุด
อย่าอายเลยหมอพยาบาลเขามีจรรยาบรรณเขาตรวจรักษาด้วยหน้าที่ค่ะไม่มีความรู้สึกอื่นเปิดให้ดูทั้งตัวเขาก็ไม่คิดอะไรค่ะเราก็อย่าไปคิดเหมือนกันชิลๆ

ทำใจคิดซะว่าทำเพื่อการใช้ชีวิตที่ดีขึ้นไปผ่าเลยค่ะไม่น่ากลัวเลยจริงๆขนาดเราเป็นคนขี้กลัวยังชิลๆเลย

สุดท้ายก็ขอให้คนที่เป็นอยู่รักษาตัวหายกันเร็วๆนะคะมีคำถามอะไรถามมาได้เลยค่ะ
ยินดีเเชร์มากๆอยากให้หายกันค่ะ
ไปเเล้วนะคะบ๊ายบาย^_^