เวลาเราทะเลาะกับแฟนเราจะเป็นคนที่แบบว่าไม่สนอะไรเลยเฉยชาพร้อมที่จะไปจะเลิกตลอดเวลา เขาง้อเขาอธิบายในเรื่องที่เรารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่เล็กน้อย ที่ไม่ควรโกรธหรือเอามาทะเลาะกันจนเลิกกัน เขาร้องไห้หนักแล้วยื้อ เพื่อไม่ให้เราไปหรือเลิก เขาพยามทำให้มันดีขึ้น แต่เรากลับรู้สึก เฉยชา ไม่สน เอาแต่ใจตัวเองว่า หลักๆคือ เฉยชา.. มาก เขาถามเราว่าเรารักเขาบ้างไหม เรากลับตอบๆไม่ได้ ทำไม…

ตัดมาตอนที่ไม่ทะเลาะกัน เรามีความสุขกันมากทำตัวรั่วๆเอ๋อตลกขำขันกัน เขาเป็นคนอบอุ่นชอบบอกรักพูดเพราะเข้าใจเราทุกอย่างซัพพอร์ทเราทุกอย่าง ยอมรับในตัวเราทุกเรื่อง ตอนอยู่ด้วยกันมันดีมากเขาติดสกินชิพ ขี้อวดเรามาก แต่พอห่างกัน.. กลับทะเลาะกันเรื่องเล็กน้อยซึ่งเป็นเราที่งอนแบบไร้สาระ

จนทุกวันนี้ไม่รู้ตัวเองว่าตัวเองตัวเองเป็นอะไรกันแน่ มีความรักดีๆมาตลอด แต่ไม่เคยปรับนิสัยตรงนี้ได้เลย ตัวเราใจเรามันไม่มีความพยามนั้นเลย…

เราต้องทำยังไงคะให้นิสัยแย่ๆแบบนี้หายไป เรารู้ตัวเองตลอดเราไม่อยากเป็นแบบนี้เลย แต่ไม่เคยควบคุมความรู้สึกตัวเองได้เลย ทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไรทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้