เล่าคร่าวๆนะครับ ผมอายุ16 ปี ยังเรียนอยู่ผมรู้สึกเหมือนจะเป็นซึมเศร้าเลยครับ ผมชอบคิดมาก เครียดบ่อย ผมเคยคิดอยากตายหลายรอบมากแต่ผมก็ทำมันไม่ลง ผมร้องไห้บ่อยมากผมไม่ค่อยมีความสุขสักเท่าไหร่ ผมทะเลาะกับพ่อแม่เป็นประจำพ่อผมก็ชอบด่าผมด้วยคำที่แรงมาก ผมเป็นคนแพ้คำพูดคนมาก เขาด่าประมาณว่า
มาเกิด ไอ ทรพี ประมาณนี้ครับเขาทำลายร่างกายผมเป็นบ้างครั้งแต่มันค่อยข้างรุนแรงเลยครับ เป็นเพราะว่าผมไปไหนมาไหนไม่ค่อยบอกเขาส่วนแม่ผมไม่ค่อยชอบผมเท่าไหร่หรือพูดตรงๆก็คือเกลียดเลยแหละครับ ตอนผมคลอดออกมา พ่อเคยบอกผมว่าแม่ไม่ชอบตั้งแต่เกิดแล้ว ผมเลยรู้ว่าเขารักพี่มากกว่า ผมมีพี่อายุ17 เป็นพี่ชาย ต่างกันปีนึง เขาค่อยข้างเรียนดีเลย แต่เกรดผมกับเขาไม่ต่างกันมาก ส่วนเรื่องแม่ผม แม่ผมเป็นคนที่ด่าแรงมากๆ
เขาเคยด่าผมว่า "ไม่น่าเกิดเป็นลูกกูเลย"
มีครั้งนึกแม่ผมมายืมเงิน ผมบอกไม่มีเลย แม่ผมบอกกับผมว่า "ไปตายไปก็ไป" จนตอนนี้ผมจำจนตายเลยครับ ผมทำงานอยู่ช่วงนึงตอนอายุ15 ผมทำงานตอนต้นปี เงินเดือนผม10000 แม่ผมเอาไป5000 ผมก็ถามเอาไปทำไม เขาก็บอกว่าทำงานก็ต้องให้แม่ ผมก็เลยบอกเขาไปว่าหนูพึ่ง15เอง เขาก็ด่าผม ส่วนอีก5000 พ่อผมยืมไป3600 เพื่อนผมยืมไป2200 ตอนนี้ผมไม่มีเงินเลยครับ ทำงานมาไม่มีตังใช้สักบาทเลย ผมเครียดมาก เพื่อนผมก็ไม่ค่อยจะมี เพื่อนก็ไม่ค่อยชอบผมกัน ผมก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ผมก็คุยดีๆไม่ได้ทำอะไรเลย ผมเลยคบเท่าที่มี ปรึกษาทุกคนหน่อยครับว่าเอาไงต่อดี ผมควรหาหมอดีมั้ย
เครียดมากเลยครับ
เขาเคยด่าผมว่า "ไม่น่าเกิดเป็นลูกกูเลย"
มีครั้งนึกแม่ผมมายืมเงิน ผมบอกไม่มีเลย แม่ผมบอกกับผมว่า "ไปตายไปก็ไป" จนตอนนี้ผมจำจนตายเลยครับ ผมทำงานอยู่ช่วงนึงตอนอายุ15 ผมทำงานตอนต้นปี เงินเดือนผม10000 แม่ผมเอาไป5000 ผมก็ถามเอาไปทำไม เขาก็บอกว่าทำงานก็ต้องให้แม่ ผมก็เลยบอกเขาไปว่าหนูพึ่ง15เอง เขาก็ด่าผม ส่วนอีก5000 พ่อผมยืมไป3600 เพื่อนผมยืมไป2200 ตอนนี้ผมไม่มีเงินเลยครับ ทำงานมาไม่มีตังใช้สักบาทเลย ผมเครียดมาก เพื่อนผมก็ไม่ค่อยจะมี เพื่อนก็ไม่ค่อยชอบผมกัน ผมก็ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ผมก็คุยดีๆไม่ได้ทำอะไรเลย ผมเลยคบเท่าที่มี ปรึกษาทุกคนหน่อยครับว่าเอาไงต่อดี ผมควรหาหมอดีมั้ย